________________
हितोपदेशः । गाथा-२३० - विनयगुणविषये अभयकुमारकथानकम् ।।
२९५
तंतह पवजिऊणं अभएणं वहुई समाहूओ।जह भणिओपासाओतियसवरेण विविणिम्मविओ ।।१०।। अभयकुमारेण तओ विन्नत्तो सेणिओ नरवरिंदो । पिक्खइ अणब्भवुट्टि व दिव्वपासायमप्पडिमं ।।१०१।। परिवेढियं च सव्वोउएण गयणग्गलग्गसालेणं । दिब्वेण उववणेणं मेरुं पिव भद्दसालेणं ।।१०२।।। दगुण तं अमाणवनिम्माणमकालखेवसंघडियं । विम्हयविष्फुल्लमुहेण पुच्छिओ सेणियनिवेणं ।।१०३।। साहइ जहट्ठियं से वुत्तंतं विणयनयसिरो अभओ । तो धूणंतो सीसं मगहवई भणिउमारद्धो ।।१०४।। अच्छउ दूरे नीई कायव्वा जं न सुयपसंस त्ति । एयारिसस्स हि गुणा बला वि कुव्वंति मुहरत्तं ।।१०५।। अत्थव्वओ वि न कओ भूया भिश्चा य नो उवद्दविया । पडिकूलिओन देवो कारविओ किंकरत्तं च ।।१०६।। न कओ कालक्खेवो जायं कजं व चिंतियब्भहियं । इय केण गुणेण तुमं पुत्त पसंसं न पावेसि ।।१०७।। विणयाइणो गुणा तुह पयं न कुव्वंतु कह मणे अम्हे । जेहिं सुरा वि हुनणु नत्थिय व्व वसहा वसे हुंति ।।१०८।। इय तं पसंसिऊणं भणइ तओ चिल्लणं महादेविं । देवि ! तुह नंदणेणं तुज्झ कए कारिओ एसो ।।१०९।। अहिलसिए पासाए एगत्थंभे वणं पि संजायं । पत्थिजंते जह अविहवत्तणे सूहवत्तं पि ।।११०।। ता इत्थ ठिया सुंदरि सच्छंदं खेयरि व्व विलसंती । कुणसु कयत्थं निययं जम्मं धम्मत्थकामेहिं ।।१११।। इय रत्राणुनाया चेडगनिवनंदणी सपरिवारा । एगत्थंभंमि ठिया विविहविणोएहिं विलसेइ ।।११२।। उछिणिएहिं सयं चिय दिव्योववणस्स तस्स कुसुमेहिं । बहुभंगिगुंफिएहिं घरजिणपडिमाउ पूएइ ।।११३।। सेसेहिं विसेसन्नू तेहिं चिय सुमणसेहिं नियपइणो । कुसुमाहरणं विरयइ रयणाहरणाउ सविसेसं ।।११४।। तत्तो उब्वरिएहिं च अप्पणो तयणु तीइ नरनाहो । वणलच्छीइ वसंतु ब्व सोहए सनिहिठियाए ।।११५ ।। इय से धम्मफलेणं कामफलेणंच ताणि कुसुमाणि । कुणइ सहलाई देवी अच्छरियं उछियाणिं पि ।।११६।। अभओ वि बारसविहे नरिंदचक्कम्मि सावहाणो वि । पालेइ जहागहियं गिहिधम्मं बारसविहं पि ।।११७ ।। पत्थावे पत्थावे पसायसुमुहेण सेणियनिवेणं । दिजंतं पि हु रज्जं संतोसपरो न गिन्हेइ ।।११८ ।। निब्बंधं कुणमाणे अश्वत्थं पत्थिवे य रजत्थं । आणाभंगभएणं पिउणो एवं विचिंतेइ ।।११९।। जइ चरमो रायरिसी होमि अहं आयरेमि ता रजं । एयं च भुवणगुरुणो पुच्छाए निच्छियं होइ ।।१२०।। इत्थंतरंमि सामी पच्छिमदेसाउ वीयभयनाहं । उद्दायणं नरिंदं पव्वावेउं तहिं पत्तो ।।१२१।। विहियं च समोसरणं चउविहेहिं पि देवनिवहेहिं । तत्थ ठिओ भुवणपहू पयासए परमपयमग्गं ।।१२२।। सुणिऊण जिणागमणं मोरु व्व तओ घणाघणागमणं । गुरुहरिसनिन्भरंगो मगहवई तत्थ संपत्तो ।।१२३।। अभयकुमारो वि तया तायारं भवदुहाउ भव्वाणं । पत्तो सामि नमिउं समिउं तह संसयं निययं ।।१२४ ।। मुणिऊण य पत्थावं पत्थिवतणएण तेण भुवणगुरू । पुट्ठो भयवं भरहे को होही चरमरायरिसी ।।१२५ ।। उद्दायणरायरिसिं दंसंतो तयणु भणइ सव्वन्नू । एसो रायरिसीणं अपच्छिमो अभय इह भरहे ।।१२६ ।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org