________________
खण्ड:-२ दृष्टान्तसमुच्चयः
२४५
जं जेण कयं कम्मं अन्नभवे इह भवे य जीवेणं 1 तं तेण वेइयव्वं निमित्तमित्तं परो होइ ।।२६।।
कंठट्ठिए य जीए पओसमिण्हिं करेसि जइवि तुमं ।
तहवि परत्त न किंचिवि तं पुण हारिहिसि परलोयं ।।२७।। ता वीर ! कुरु समाहिं अरहंताई य सरणमणुसरसु । छिंद ममत्तं मेत्तिं च कुणसु सव्वेसु सत्तेसु ।।२८ ।। गरिहिसु नियदुच्चरियं सव्वं सिद्धाइसक्खियं काउं । खामेसु सयलसत्त तुमंपि तह खमसु सव्वेसि ।।२९।। अरिहं देवो गुरुणो सुसाहुणो जिणमयं चिंय पमाणं । जम्मंतरेऽवि एवं मह होज्ज इमंति चिंतेसु ।।३० ।। पाणिवहालियपरधणमेहुण्णपरिग्गहाइवेरमणं । तिविहं तिविहेण तहा पडिवज्जसु जावजीवाए ।।३१।। अट्ठारसण्ह संमं पावट्ठाणाण तह पडिक्कमसु । भावेसु भवसरूवं अणुसरसु मणे नमोक्कारं ।।३२।।
जओ-पंचनमोक्कारसमा अंते वच्चंति जस्स दस पाणा ।
सो जइ न जाइ मुक्खं अवस्स वेमाणिओ होइ ।।३३।। अम्मापियरो मित्तं पुत्तकलत्ताई सयणवग्गो य । विहडइ सव्वंपि इमं होइ सहाओ परं धम्मो ।।३४।। भावेऊणं संमं चिंतेऊणं च नरयदुक्खाइं । सव्वत्थ अपडिबद्धो अहियाससु दुहमिणं सम्मं ।।३५ ।।
दुलहा पुणो महायस ! जिणधम्मनरत्तणाइसामग्गी ।
ता खणमेक्कं समचित्तयाए परिगिण्ह तीए फलं ।।३६।। इय तीए सिसिरवयणामएहिं विज्झायकोवजलणेण । पडिवन्नं तेण इमं सव्वं सीसे कयंजलिणा ।।३७।।
तत्तो पइसमयं वड्डमाणसंवेयरसजुओ मरिउं । पडिवनभावचरणो उप्पन्नो बंभलोयम्मि ।।३८ ।। ४४. परुषध्याने श्रीआवश्यकनियुक्तिहारीभद्रीयवृत्तौ श्राविकाख्यानकः ।
एगा साविगा तीसे भत्ता मिच्छादिट्ठी अन्नं भज्जं आणेउं मग्गइ, तीसे तणएण न लहइ से सवत्तगंति, चिंतेइ किह मारेमि ?, अण्णया कण्हसप्पो घडए छुभित्ता आणीओ, संगोविओ, जिमिओ भणइ - आणेहि पुष्पाणि अमुगे घडए ठवियाणि, सा पविठ्ठा, अंधकारंति नमोक्कारं करेइ, जइवि मे कोइ खाएज्जा तोवि मे मरंतीए नमोक्कारो ण नस्सहिति, हत्थो छूढो, सप्पो देवयाए अवहिओ, पुष्पमाला कया, सा गहिया, दिन्ना य से, सो संभंतो चिंतइ अन्नाणि, कहियं, गओ पेच्छइ घडगं पुष्पगंधं च, णवि इत्थ कोइ सप्पो, आउट्टो पायपडिओ सव्वं कहेइ खामेइ य, पच्छा सा चेव घरसामिणी जाया ।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org