________________
१७८
10
जयन्तीप्रकरणवृत्तिः । गाथा २।३ भिसिणीपत्तेहीयरे उदयं घित्तुं छुहन्ति पाएसु । साहु वि विणिया पुरिसा ता भणियं सुरवरिन्देण ॥१९॥ भो धणयजक्ख सिग्धं ! सम्मं पुरहूयपुरवरसरिच्छं । उज्झाएभूमिए विणीयनयरिं निवेसेह ।।२०।। नवजोयणविच्छिन्ना बारसदीहा पुरी अह निविट्ठा । कणयमयपायारा मणिमयपासायसोहिल्ला ॥२१॥ अह तीए परिपालइ रज्जं नाणत्तएण संपुन्नो । देवोवणियभोगो वज्जरियासेसववहारो ॥२२॥ दावियविज्जासिप्पो जंगमकप्पगुमो व्व लोयाणं । भयवं अमूढलक्खो जावय दिक्खं गहिउकामो ॥२३॥ लोगंतियदेवेहिं ताव चलियासणेहिं पत्तेहिं । विन्नत्तो पहु ! तित्थं, जीवहियं तं पवत्तेहि ॥२४॥ संवच्छरमच्छिन्नं दाणं दाऊण रज्जअभिसेयं । भरहस्स करेऊणं सेसाणं दिन्नपिहुरज्जो ॥२५॥ चित्तबहुलट्ठमीए चउहिं चउहिं सहस्सेहिं नरवरिन्दाणं । सद्धिं दिक्खं गिन्हइ लहइ य मणपज्जवं नाणं ॥२६॥ न वि ताव जणो जाणइ का भिक्खा ? केरिसा वि भिक्खायरा ? । तो कच्छाइनरिन्दा वणमज्झे तावसा जाया ॥२७॥ भयवं पि विहरमाणो वरिसन्ते गयउरम्मि नयरम्मि । सेयंसकुमारेणं पारणए दिन्नइक्खुरसो ॥२८॥ वरिससहस्सन्ते नग्गोहतलम्मि पुरिमतालम्मि । फग्गुणकिन्हेक्कारसितिहिम्मि पुण केवलं पत्तो ॥२९॥ तक्कालं भरहस्स वि आउहसालाए चक्कवररयणं । उप्पन्नं पुव्वज्जियभोगफलोच्छलियपुन्नेणं ॥३०॥ चलियासणा सुरिन्दा साणन्दा इंति पुरिमतालम्मि । रयन्ति समोसरणं कुणन्ति महिमं बहुच्छाहा ॥३१॥
15
20
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
