________________
११६
10
जयन्तीप्रकरणवृत्तिः । गाथा २।३ सो जंपइ अवरोहे रायगिहे गुत्तिबद्धरुद्धोऽहं । धरिओऽम्हि निराहारो दिणत्तयं जावऽणाहारो ॥३९।। अणुकूलेण कहमवि दइवेणं देव अंतरं लहिउं । निक्किठ्ठपाणजाई संपइ तुह पासमल्लीणो ॥४०॥ ता सामि ! देहि अन्नं अन्नं मुत्तूण वावारं । जावज्जवि दुहगारं जमगिहदारं न पेच्छामि ॥४१॥ दिज्जस्सइ तुह भोज्जं चुज्जं संताववारणं भद्द ! । तं आसासिय एवं गिहे गच्छइ दिओ सो वि ॥४२॥ उट्ठवइ नियभज्जं ललिउट्ठाणेण महुरवाणीए । विणयवई सा उट्ठइ निद्दामुदं परिच्चज्ज ॥४३।। विन्नवइ सामि ! संपइ आएसं देहि किं मए कज्जं? । निक्कारणमागमणं न होइ गरुयाण जं एवं ॥४४।। भणइ य दिओ वि संदरि ! तुम्ह घरे सव्वया वि तोसकरे । भत्तं भुत्तुद्धरियं अहुणा किं अत्थि ? पुच्छामि ॥४५।। घरिणी वि भणइ एवं तुमंसि अक्खयनिही जए सिद्धो । भत्तुवउत्ता य अहं ता किं भत्ते वि सन्देहो ? ॥४६।। तो खाइं अत्थि जणो घरस्स बाहिं अच्छिप्पजाईसु । बाढं छुहापरद्धो तस्सऽन्नं देहि करुणाए ॥४७|| एयं तु अन्नदाणं जेण विअत्तं छुहादुहत्ताणं । तेणन्नदाणसिरमणिजीवियदाणं चिय विइन्नं ॥४८।। इइ वुत्ताए तीए कम्ही घेत्तुण भायणे अन्नं । हिट्ठाए माहणीए समहियमहियं तओ दिन्नं ॥४९॥ सो तेण भोयणेण पच्चागयजीविओ समासत्थो । आकप्पं कप्पडुमविब्भम ! तं संपयं लहसु ॥५०॥ इइ दाउं आसीसं आपुच्छिय जाइ इच्छियं ठाणं । मन्नंतो उवलद्धं मणुयत्ते पुण मए जम्मं ॥५१॥
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
