________________
जयन्ती प्रकरणवृत्तिः । गाथा २ । ३
तस्स पुण वीरभद्दो पुत्तो गुणरयणरोहणगिरिंदो । तेण सुया परिणीया सायरदत्तस्स सिट्ठिस्स ||३३०|| तं घेत्तुं लच्छीमिव इमाओ नयराओ सायराउ व्व । अच्चुयसोहग्गसिरीए पत्तो सो तामलित्तीए ||३३१॥ इइ कहिए वामणओ जा उट्ठेइ रायउलम्मि गन्तुमणो । पियदंसणाए भणिओ ता पुरओ तस्स का वत्ता ? ||३३२|| परपुरिसालावपरा जइ कहवि हु कावि हुज्ज हरिणच्छी । नाहं करेमि तहवि हु कहिं पि परमहिलसंभासं ॥ ३३३॥
पियदंसणा पयंपइ नज्जइ तुह संखमज्झकुडिलत्तं । तं विस्सरूववामण करेह मह निव्वुरं किंतु ॥ ३३४॥ जइ एवं ता कल्ले सवित्थरं वीरभद्दचरियमहं । सव्वं पितुह कहिस्सं अहुणा गच्छामि रायगिहं ॥ ३३५॥ बम्म दिणे तइए वि तेण सव्वं कहं कहतेण । रयणवइणंगसुंदरिहिययं विम्हयवसं नीयं ||३३६॥ जेणेह वामणेणं अच्छरियं इह जयम्मि वित्थरियं । सो सिट्ठि ! तुम्हतणयावरो त्ति जिणरायभणियम्मि ||३३७|| विन्नाणसायरे वामणम्मि अह लोयदिट्टिसरियाओ । विम्हयरसभरियाओ पडंति सुयवीरचरियाओ ||३३८|| तो सो मुहारविंदा रूवपरावत्तकारणं गुलियं । अवणित्तु गंगसुंदरिरयणवईणं हवइ पडो ॥ ३३९॥ पियदंसणा उ जम्पर मज्झ पिओ जच्चकंचणसवन्नो । अह वमियावरगुलिओ कंचणकंतीपुरो जाओ || ३४०|| तो पुच्छइ पुण सिट्ठी सायरदत्तो जिणेसरं भयवं । केण निमित्तेणेवं वामणरूवं कयमिमेण ॥ ३४१|| तो दिव्वपुन्नपगरिससंपत्तकलाकलावकोसल्लं । पयडियकयं ति अन्नं न कारणं किं पि नायव्वं ॥ ३४२ ||
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
१११
5
10
15
20
25
www.jainelibrary.org
