________________
२०६
ध्यानशतकम
दुहा इक प्रत्यक्ष परोक्ष बन, छे प्रमाण द्वे रूप; मति श्रुत ज्ञान परोक्ष, केवल परतिष भूप । १ मनःपर्ये अरु अवधिगुण, देसत परतष जाण; अनुमानादिक भेद सहु, जाणि परोक्ष प्रमाण । २
क्षीणमोह गुणठाणा लगि, सम्यग्ज्ञानी जीव; छउमत्थ चोनाणी भणी, ज्ञान परोक्ष सदीव । ३ - निक्षेपा चोविध कह्या, नाम थापना दर्व; भावनिक्षेपो मुख्य छे, अंशे साचो सर्व । ४ निर्गुण गुणयुत वस्तुनी संज्ञा करवी जाय; नामनिक्षेपो जेमको, नामे केवल थाय । ५ थापीजे ते थापना, जैनबिंब जिनरूप; द्रव्यनिक्षेपो बाह्यरत, द्रव्यलिंगनो भूप । ६ गुण यथार्थधारी प्रवर, मुख्यादेय सदीव; भावनिक्षेपो ते कह्यो, जे चेतनलक्षण जीव । ७ नय प्रमाण निक्षेप विधि, नही सिद्धमे एह; द्रव्यार्थिक पर्याययुत, सिद्ध शुद्ध गुणगेह । ८
[ढाल - वधावानी - अयोध्या हे राम पधारिया. एहनी] परमातम निज घर आवीया, वलि पाम्या हे ज्ञानादिक गुणहेम; कायजोग बादर दमी, वलि रुंधे हो सूक्ष्मवचने तेम । परमा० १ काययोग सूक्ष्म दमी, वलि रुंधे हो बादरमननो हो चालि; सुक्ष्मकिरीया ध्यान जे, ते ध्यावे हो आत्मनिहालि । परमा० २ प्रकृति बहुतर कर्मनी, तिहां क्षय करि हो शैलेशीनो काज; समुच्छिन्नक्रिय ध्यानने, ते ध्याये हो निरमल शिवसाज । परमा० ३ तेरे प्रकृति खपाविने, शिव पावे हो सहू कर्म खपाय; निरमल शांत निरामयी, निरंजन हो शिव विगत अपाय । परमा० ४ काल वरण पण तेर हे, चवदम गुण हे तजी होय ते सिद्ध; अष्टानंतक गुणधणी, जगनायक हो वलि परम विशुद्ध । परमा० ५ उरधगति बललोकने, शिखरे ते हो जई वसेय उल्लास; धरम द्रव्य न अलोकमे, तिण कारण हो तेहनो तिहां वास. परमा० ६ लोकाकाश शिखरे रह्यो, ते देखे हो सहु लोक अलोक; ते सुखनीय नवि को लखे, अतिइंद्री हो परमातम सुखओक । परमा० ७ इंद्रिय सुख त्रयकालना, जिण आगे हो अंश अनंत; द्रव्यार्थिक पर्यायने, जाणे ते हो सहु द्रव्यं महंतः । परमा० ८ दोष अढारह विणु सदा, निरंजन हो नित्यानंदनो भूप; परमेष्ठी परज्योति छे, ते जाणे हो त्रयलोकनो रूप. परमा० ९ निज स्वभाव गुण देखतो, ते देखे हो सचराचर विश्व; गुण अनंतधारकप्रभु, निकलंकी हो नही दीरघ ह्रस्व । परमा० १०
___Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
