________________
१९२
ध्यानशतकम्
मांस भखे तसु आन हो० फल ते मांसाहारना । म्हा० क० १७ । परस्त्रीसंगे तस हो० लोहपूतली तिहां मिलै; म्हा क० दुख गृह नरक ए सप्त हो० निमिषमात्र पण सुख नही । म्हा० क० १८ विसरयो पूरव वरे हो० चितरावे सुर पापना; म्हा० क० भूख नरकमे ढेर हो० दुख तसु को न कही सके । म्हा० क० १९ अन्न पान तिलमात हो० न मले भूख तृषा खमे; म्हा० क० तिलसम खंड्यो गात हो० कर्मवसे वलि तसु मिले । म्हा० क० २० देह थान भज ध्यान हो० नरके सहू दुखकार छे; म्हा० क० अधोलोकनो थान हो० वरण्यो मध्य कहूं हिवे । म्हा० क० २१ जंबू लवण आदि हो० अंत स्वयंभूरमण छे; म्हा० क० संख्या तीन अनादि हो० द्विगुण प्रविस्तार छे । म्हा० क० २२ सार्द्धद्वीप क्षेत्र हो० मानुषोत्तर गिरथी उरइ; म्हा० क० तीस युगलीया क्षेत्र हो० कर्मभूमि पनरह गिणो । म्हा० क० २३
आरिज म्लेछ दुभेद हो० जन्म मरण दुःख नरगते; म्हा० क० पराधीन दुःख खेद हो० तिरिगतिमें दुःख बहुत छे । म्हा० क० २४ कर्मवसे उदेवसि एह हो० सवि खमे प्राणी लहे; म्हा० क० अक्षरत्रय गुणगेह हो० देवचंद्र सुखसागरू । म्हा० क० २५
[दुहा
ज्योतिषीय तिण उपरा, चर थीर सुखी अपार; रविचंद्रादि अंसख पिण, तिरछे लोक मझार । १ सोहमथी अच्युत लगे, उपराउपर कल्प; ग्रैवेयक विजयादि पीण, बहुत सुखी दुःख स्वल्प । २ नहि विभाग दिनरातनो, रतन तेज दीपंत; षड ऋतु सुख समकाल छे, नहि अति शीत तपंत । ३ ईत भीत उत्पात अहि, सिंह चोरभय नांहि; पंचरंग मणि तेजसु, दीपे भुवन उच्छाह । ४ रत्नवावडी रत्नसर, तिहां खेले सुरनारि; कल्पवृक्ष चिंतामणि, सार वस्तु आधारि । ५ ध्वज छत्रांक विमानमे, स्त्रीसंगे सुखवंत; क्रीडा गिरक वहीरमें, कबसें जेम न खंत । ६ मेहके चंपक मालती, तमे गनी कोडि; लीलावन मंदारुतले, खेले स्त्रीनी जोडि । ७ गावे देवी गीत गुण, वाये वीण मृदंग; गीते सुरने रीझवे, अमरी मनने रंग । ८ सुखसंपद सुरधामनी, उपमा कही न जाय; पंचरंग मणी चैत्यगृह, वन वापि तिहां थाय । ९ गढ परिष्या तोरण सहित, पोलि चैत्यमणीरूप; सामानिक तनुरक्षकर, सग अनीक इक भूप । १०
_Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
