________________
१५९
परिशिष्टम्-१८, ध्यानस्वरूपणंप्रबन्धः
लक्षण एणे जिणहि रमतुं, धर्मध्यान मन सेजे; वादलमांही रह्यो पण रवि जिम, उदित जणाए तेजे, भ०० ।।४।। हवे चार आलंबन कहीये, जे मुनिजनमन कामे; तिहां पहेलु जे भणे भणावे, कर्म निर्जरा कामे, भ०ध० ।।५।। बीचं जे सद्गुरुने पूछी, शंका दोष निवारे; वली सूत्र गणे ओ त्रीजुं, चोथु अर्थ विचारे, भ०ध० ।।६।। आलंबनथी सुखे चडीए, धर्मध्यान वरधामे; चार भावना ते हवे कहीये, जेहथी समरस जामे, भ०ध० ।।७।। हुँ केहनो नहि को नहिं माहरूं, ममता करवी गहिली; जीव एकलो आवे जावे, एह भावना पहेली, भ०ध० ।।८।। तन धन जीवित यौवन परिजन, क्षणमां जाए छीजी; अथिर एहनी कहो कुण आशा, एह भावना बीजी, भ०ध० ।।९।। जन्म जरा मरणामय बहुभय, जगे सहुने संतावे; धरम विना को शरण न दीसे, त्रीजीओ इम भावे, भ०ध० ।।१०।। पुत्र पिता तिम नारी माता, वयरी भाइ थाये । एक जीवने भवमा भमतां, इम चोथीए ध्याये, भ०ध० ।।११।। अथवा मैत्री-आदिक मुनिजन, भावना भावे चारे; धर्मध्याननो जेहथी थाये, अधिक अधिक विस्तारे, भ०ध० ।।१२।। सर्व जीवनुं हित चिंतववं, ते मैत्री मति भाखी; दुःखीयाना दु:ख टालुं एहवी, मनसा करुणा दाखी, भ०ध० ।।१३।। गुण गुणवंततणा देखीने, जे मन हरषित थाये; अथवा परसुख निरखी हरखे, ते मुदिता प्रमोद कहेवाये, भ०ध० ।।१४ ।। देखी दोष घणा दुर्जनना, ते उवेखे नाणी; राग रोष ते उपर नाणे, एह उपेक्षा जाणी, भ०ध० ।।१५।। इम शुभमति अमृतरस सिंचो, धर्मध्यान तरु वाधे; कहे भावमुनि इह-परलोके, मनवंछित फल साधे, भ०० ।।१६।।
इति श्रीधर्मध्यानलक्षण-55लम्बन-भावनास्वरूपम ।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
