________________
२५२
श्रीधर्मविधिप्रकरणम्
10
एवं सुरदत्तगिही, गिहत्थधम्मं विहीइ पालंतो । निम्मवइ चेइयाई, तह जिन्नाहं समुद्धरइ ॥१३७॥ कारइ जिणबिंबाइं, लिहाविउं पत्थयाइँ वाएइ । तह साहुसाहुणीणं, वियरइ वत्थासणाईयं ॥१३८॥ सावयसावियवग्गं, सम्माणंतो सया वि सुरदत्तो । गिहिधम्माउ सुरेहि वि, अखोहणिज्जो गमइ कालं" ॥१३९॥ इत्तो य पढमकप्पे, सोहम्मसुराहिवो नियसहाए । सुरदत्तं गिहिधम्मे, निच्चलचित्तं पसंसेइ ॥१४०॥ सोऊण तं पसंसं, देवदुगं चितए कह गिही वि । वन्निज्जइ इंदेणं, ता दट्ठव्वो स अम्हेहिं ॥१४१॥ "इय चिंतिऊण पत्ता, ते दो वि सुरा पुरीइ चंपाए । पिक्खंति य सुरदत्तं, समागयं बाहिभूमीए ॥१४२।। तो विहियसाहुवेसा, करयलपरिगहियपरसुणो दो वि । छिंदंता तरुमेगं, अप्पाणं तस्स दंसंति ॥१४३।। सो वि हु ते दट्ठणं, विम्हियहियओ समीवमागंतुं । अमओवमवयणेहिं, गुरु व्व पडिबोहिउं लग्गो ॥१४४।। भो भो महाणुभावा ! चिंतारयणं व संजमं दुलहं । लहिऊण कहं हारह तरुछेयणपावतक्केण ? ॥१४५।। किं च सयं काउमिमं, सारंभाण गिहीण वि न जुत्तं । तुम्हाण विसेसेणं, समग्गसावज्जविरयाणं ॥१४६।। तो भणइ मुणी एगो, सावय ! सव्वं पि जाणिमो अम्हे । किंतु तुमं परमत्थं, न मुणसि कुग्गाहगहगहिओ ॥१४७॥ भद्द ! चिरं अम्हेहिं, वयपासंडेण वि नडिओ अप्पा । गिहिणो य तुह सरिच्छा, भमाडिया विविहजुत्तीहिं ॥१४८॥ संपइ पुण परमत्थो, कहिओ अम्हाण पुव्वभणिएण । गुरुणा मएण वंतर-मज्झउवन्नेण इय तुसिउं ।।१४९।।
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
