________________
२२१
सप्तमं धर्मभेदद्वारम्
तो नंदनिवो रुट्ठो, तं दाणं नेव देइ वररुइणो । जं सचिवकओवाया, अणुग्गहे निग्गहे य खमा ॥२९॥ अह वररुइणा गंतुं , जंतं गंगाजलम्मि संठवियं । तम्मज्झे अद्भुत्तर-दीणारसयस्स गंठी य ॥३०॥ तो दिवसमुहे गंगं थोउं जंतं पएण अक्कमइ । तत्तो ते दीनारा, उप्पइय पडंति तस्स करे ॥३१॥ सो कणइ निच्चमेवं, तओ विम्हिओ पसंसेइ । रायाऽवि जणसुईए , तं सोउं मंतिणो कहइ ॥३२॥ जइ सच्चमिमं चिट्ठइ, ता कल्ले देव ! तं पि पिक्खामो । इय मंतिणो गुरुस्स व, तं वयणं मन्नइ तहेव ॥३३॥ सिक्खं दाऊण चरं, संझासमयम्मि पेसए मंती । सो सरवणे निलीणो, रहिओ पक्खि व्व पच्छन्नो ॥३४॥ अह वररुई वि तइआ, छन्नं गंगाजलम्मि गंतूण । दीणाद्भुत्तरसय-गठिं निसिउं गओ सगिहे ॥३५॥ महिमं व तस्स तत्तो, तं गंठिं गिण्हिउं चरो सोऽवि । सचिवस्स सिग्घमप्पइ, चादव्वं व एगंते ॥३६।।। अह तं गिण्हिय गंठिं, मंती सह निवइणा पभायम्मि । गंगं पत्तो तत्थ य, निच्चठिईए वररुई वि ॥३७॥ थुइअंते तं जंतं, चालइ चरणेण वररुई नवरं । अप्पुन्नस्स निही इव, न चडइ हत्थम्मि सो गंठी ॥३८॥ तो वररुई गवेसइ, तं गंठिं पाणिणाऽवि पाणीए । अलहंतो जाव ठिओ, घट्ठो धुत्तु व्व मोणेण ॥३९॥ अह भणियममच्चेणं, किं ते गंगा न देइ ? भो विप्प ! । नासीकयं पि दव्वं, पुणो पुणो जं निरक्खेसि ॥४०॥ तो हसिऊणं सचिवो, अप्पइ से पुव्वगहियगंठिं तं । उवलक्खिऊण गिण्हसु , इय जंपंतो जणसमक्खं ॥४१॥
15
20
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
