________________
१९२
श्रीधर्मविधिप्रकरणम् लाभपूजायश:कामा, वादं कुर्वन्ति वादिनः । मुनीनां तु निरीहाणां, वन्ध्यस्तत्र परिश्रमः ॥४०॥ तम्हा जह तह वाएण, जंपिउं नेव जुज्जइ मुणीणं । इक्कं चिय जिणसासण-लाघवठाणं विमुत्तूणं ॥४१॥ इय चिंतिऊण सूरी, उत्तरदाणक्खमोऽवि मोणेण । रहिओ तत्तो नमुई, गव्वुद्धरकंधरो भणइ ॥४२॥ किं एस सिंगरहिओ, जाणेइ पसू पयंपिउं कि पि । तं वयणं सोऊणं, सूरी चिंतइ पसंतमणो ॥४३॥ जइ पच्चुत्तरदाणे, अहं समत्थो वि न इह जंपेमि । पुरजणनिवपच्चक्खं, ता होही सासणलहुत्तं ॥४४॥ धरिऊण मणे एयं, पभणइ जइ तुज्झ तुंडकंडूई ! भो ! । विप्प अत्थि ता तं, जंपसु जेणाहमवणेमि ॥४५॥ इत्थंतरम्मि सूरिं, नमिऊणं चिल्लओ पयंपेइ । भयवं ! आइसह ममं, गव्वं जमिमस्स अवणेमि ॥४६।। अह गुरुणाऽणुन्नाओ, जंपइ सो चिल्लओ अहो विप्प ! । जइ अत्थि वायवंछा, ता जंपसु जेण पूरेमि ॥४७॥ तुमए सद्धि वुत्तुं , जुत्तं मह चेव न उण सूरीण । सिंहस्स नेव सोहइ, परक्कमो जं सियालेसु ॥४८॥ जं बडुय ! तए पढमं, गुरुपासे धम्मतत्तमिह पुढे । तं मूढ ! तुमं जाणसु , जीवाणं रक्खणं चेव ॥४९॥ नमुई जंपइ चिल्लय !, नणु धम्मा हुँति धम्मिए संते । ता जीवम्मि असिद्धे, कहसु दया कस्स कायव्वा ? ॥५०॥ तो चिल्लएण जीवो, तह कह वि पइट्ठिओ सुजुत्तीहि । जह निवपमुहजणाणं, दिट्ठो पच्चक्ख इव तइया ॥५१॥ अह पच्चुत्तरदाणे, अखमो नमुई विलक्खमुहछाओ । हसिओ निवपमुहेहिं, चिल्लयमेवं थुणंतेहिं ॥५२॥
15
20
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org