________________
१७३
सप्तमं धर्मभेदद्वारम्
अह पुरतीरे रहिओ, सत्थं आवासिऊण सिन्नं व । तो पत्तो निववासे, पणमइ काऊण ढोयणियं ॥२४१॥ अयलु त्ति दिट्ठमत्तं पि, निवो मुणइ न उण सो निवइं । चिंतइ निवो ममेसो, उवयारी अणुवयारी य ॥२४२॥ ताएयस्स वि उभयं, कायव्वं संपयं मए कह वि । तो तं भणेइ राया, कत्तो सत्थाह ! किं नामो ॥२४३।। सो सव् पि सरूविय, पंचउलं मग्गए निवसयाए । पिक्खिय कयाणगाई, जं सुकं गिन्हए तत्थ ॥२४४|| तो भणियं भूवइणा, सयमेव वयं समागमिस्सामो । सत्थाहो वि पयंपइ, पसिऊणं चलह सिग्धं ति ॥२४५।। तो निवई संपत्तो, सह पंचउलेण सत्थमज्झम्मि । सत्थाहो वि पयंसइ, कयाणगाई निउत्ताण ॥२४६।। अह भणइ भूमिनाहो, सत्थाह ! कयाणगाइँ एयाइं । जह दंसियाइ चिटुंति, विज्जए कि पि अहियं वा ॥२४७॥ सम्मं कहेसु जं इह, मज्झं चोरु व्व सुक्कचोरो वि । अयलो भणइ असच्चं, सामिय ! किं तुज्झ पुरओ वि ॥२४८॥ तो तुट्ठ व्व नरिंदो, काउं तस्सद्धदाणमाह तओ। नियपुरिसे भो सम्मं, सोहेह कयाणगाइ पुरो ॥२४९॥ तो तेहिँ वसवेहण-चरणपहाराइणा सगाराई । भंडाइ मुणिय भित्तुं च, कड्डिउं पट्टसुत्ताई ॥२५०।। तं पिक्खिय आह निवो, सच्चं सत्थाह ! एरिसं तुज्झ । दुतिवारपुच्छिओ वि हु, न कहसि ता दंभिओ तं रे ! ॥२५१॥ तो निवभणियनरेहिं, सो बद्धो तत्थ मारबंधेहिं ।। तं तह पुरओ काउं, नियअत्थाणे गओ राया ॥२५२॥ छोडाविऊण बंधे, सो भणिओ किं मम मुणसि नो वा । अयलो आह निवंचिय, जाणामि तुमं न अन्नं ति ॥२५३॥
15
20
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
