________________
१०४
10
श्रीधर्मविधिप्रकरणम् भिक्खट्ठमणुपविट्ठा, वुड्डा थेरी गिहम्मि ता तत्थ । तीए नियडिंभाणं, उन्हा परिवेसिया रब्बा ॥१३८॥ इक्केणं बालेणं, छुहाभिभूएण रब्बमज्झम्मि । हत्थो छूढो दड्ढा य, सो तओ रोविउं लग्गो ॥१३९।। सो भणिओ थेरीए , तुमं पि चाणक्कमंगुलो मूढ ! । चाणको वि हु नियनाम-संकिओ पुच्छए थेरिं ॥१४०॥ अंबे ! को चाणक्को, जस्सुवमा बालयस्स दिन्न त्ति । पुत्तय ! चाणक्केणं, कओ निवो चंदगुत्तभिहो ॥१४१॥ तत्तो सिन्नं काऊण, रोहियं पाडलीपुरं जेण । तो नंदेणं समरे, विणासिओ चंदगुत्तो सो ॥१४२॥ ता सो बुद्धिविहीणो, किमिमं पि न याणए जहा पढमं । घिप्पंति तीरदेसा, पच्छा सुकरं नगरगहणं ॥१४३॥ एवं मह डिंभो वि हु , तस्स समो जो सुउन्हरब्बाए । पासाइँ अघित्तूण वि, पढमं मज्झे छुहइ हत्थं ॥१४४॥ तत्तो सो चाणक्को, वुड्डाए वयणममियमिव गहिउं । हिमवंतसेलकूडं पत्तो सह चंदगुत्तेणं ॥१४५।। तत्थ य पव्वयगेणं, रन्ना सह अइघणा कया पीई । भणियं च पाडलिपुरं, गिन्हामो पियरदत्तं व ॥१४६॥ रज्जं च भायरा विव, अद्धं अद्धेण विभजइस्सामो । तेण तह त्ति पवन्ने, लूडंति तउट्ठिए देसे ॥१४७॥ पत्ता एगत्थ पुरे, जाव न सक्ति गिन्हिउं कह वि । तो चाणक्को एयं, कुणइ उवायं नियमईए ॥१४८॥ कयपरिवायगवेसो, वत्थु पिक्खंतओ भमइ नयरे । अह इंदकुमारीओ, सुहलग्गपयट्ठिआ ट्ठिा ॥१४९॥ नायं कह वि न भज्जइ, एयाण पभावओ इमं नयरं । अह सो आउरलोएण, पुच्छिओ साहए एवं ॥१५०॥
15
25
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org