________________
पूजाष्टके अवशिष्टकथा ॥
१०९ आहार-भय-परिग्गह-मेहुणसन्ना य लोहसन्ना य । तह कोह माण माया मोहो अ गया भवब्भासा ॥७७॥ सो गोहेरगरूवो जणओ जा जाइ इह पएसाओ । ता तं विणासिऊणं गहिया रयणावली तुमए ॥७८।। एयं इहभवचरियं तुज्झ समासेण साहियं भद्द । संपइ नाऊण इमं वेरं दूरेण परिहरसु ॥७९।। ऐयं सुरपियपुरिसो मुणिवयणविणिग्गयं सुणेऊण । संभरियपुव्वजम्मो सहसा संवेगमापन्नो ॥८०॥ खामइ चलणविलग्गो मुंणिनाहे पणमिऊण सो सिरसा । सामिय खमसु असेसं दुच्चरियं मज्झ पावस्स ॥८१।। ह्य पोवाण विवागो पावेणं जेण इत्थ जम्मे वि । दोसु वि भवेसु जणओ विणासिओ अत्थलुद्धेणं ।।८२।। धन्ना ते जियलोए जे पुरिसा जणणि-जणय-बंधूणं । अत्थविणासे वि सया निच्चं चिय वच्छला हुंति ॥८३॥ ते चिय जयंमि धन्ना ते चिय कुलविमलनहयलमियंका । जे जणणिजणयबंधवगुरूण आसाओ पूरंति ॥८४॥ ता तुम्हं जणयस्स वि पावं पावेण जं समायरियं । तस्स वि सोहिनिमित्तं भयवं जलणं पविसामि ॥८५॥ भणिओ सो मुणिवइणा सुज्झइ पावं न भद्द पावेणं । न हु रुहिरेण विलित्तं वत्थं रुहिरेण सुज्झेइ ॥८६॥
१. लोहो । २. गोरेहइ । ३. इयं । ४. मुणिनाहं । ५. पावाण वि पावो । ६. ते व्वि य । ७. आणाउ ।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
