________________
१३०
जंबुचरियम् ___ तओ इमं च निसामिऊण भणियं जंबुनामेण-'मुद्धे ! निसुणसु, अवि य'
हत्थिकलेवरलुद्धो व्व वायसो नो अहं भवसमुद्दे ।
अत्ताणं पाडेमो विसयाण कएण तुच्छाणं ॥७॥ तीए भणियं-'कह सामि ! वायसो सायरे गओ निहणं ?' भणियं च जंबुणामेण-'सुण मुद्धे ! एक्कचित्तेण जिणसासणम्मि* ................'
विंझधरावरकलिया अडवी विझअ(5)डवी अत्थि..............॥ मेहरवफुरियकेसरिविमुक्कहुंकारसद्दपरिभी..............समंमि वणहत्थी । पडिओ धस त्ति कह वि हु नियंवपहार[ निययमहाराहार?]पहरनिद्दलिओ। परिमुक्को पाणेहिं निवडियमेत्तोत्थ सो तस्स ॥८॥ ...........णेणं सो घणकंदरविवरगब्भसंपत्तो । दिवो य वायसेणं कह वि हु गंधाणुसारेण ॥९॥ दट्ठणं परि........य पुरिसो व्व जह निहिं पत्तो । चिंतेउं च पयत्तो एवं सो वायसो तत्थ ॥१०॥ कह कह वि किलेसेणं पत्तं जंमस्स नूण फलमेयं । ता भुंजामि जहिच्छं एयं वणवारणं एत्थ ॥११॥ परिचिंतिऊण एवं कह वि पविट्ठो अवाणविवरेण । भुंजइ य जहिच्छं से फसफोफसमंसरुहिरोहं ॥१२॥ चिन्तइ य अहो पत्तं सपक्खपरपक्खवज्जियं एयं । सग्गो व्व निरुवसग्गं पुन्नेहिं मए इमं ठाणं ॥१३॥ ता मम एत्थेव सया सेयं ठाणंमि अच्छमाणस्स । एवं विचिंतिऊणं परितुट्ठो सो ठिओ तत्थ ॥१४॥ अगणियपरिणामभओ जावच्छइ वायसो तहिं तुट्ठो । ता सूरकिरणतवियं संकुइयमवाणविवरं ति ॥१५॥
★ अत्र मूलादर्शभूतताडपत्रस्य कतिपयाः पंक्तयः परिभ्रष्टाक्षराः संजाता:, अतोऽस्पृष्टार्थोऽयं पाठोऽत्रावबोद्धव्यः ।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
