Page Text
________________
मावश्यक-हारिभद्रीयवृत्तिः
॥२३५॥ कलुणं झायसि बंधकी! ॥२॥ एवं भणिया ता विलिया जाता, ताहे सो सयं रूवं दंसेति, पण्णवित्ता कुत्ता-पवयाहि, ताहे सो राया तजितो, तेण पडिवण्णा, सकारेण णिक्खंता, देवलोयं गता एवमकामनिजराए मेण्ठस्स २॥ बालतवेणवसंतपुरं नगरं, तत्थ सिद्विघरं मारिए उच्छादितं, इंदणागो नाम दारओ, सो छुट्टो, छुहितो गिलाणो पाणितं मग्गति, जाव सवाणि मताणि पेच्छति, बारपि लोगेण कटियाहिं दक्कियं, ताहे सो सुणइयच्छिद्दण णिग्गंतूण तंमि णगरे कप्परेण भिक्ख हिंडति, लोगो मे दे. सदेसभूताबोत्तिकाउं, एवं सो संवहइ । इतो य एगो सत्थवाहो रायगिहं जाउकामो घोसणं घोमावेति, तेण सुतं, सत्थेण समं पत्थितो, तत्थ तेण सन्थे करो लद्धो, सो जिमितो, ण जिण्णो, बितियदिवसे अच्छति, सत्थवाहेण दिट्ठो, चिंतेति-णूणं एस उववासिओ, सो य अश्वत्तलिंगो, बितियदिवसे हिंडंतस्स सेहिणा बहुं णिद्धं च दिण्णं, सो तेण दुवे दिवसा अजिण्णएण अच्छति, सत्थवाहो जाणति-एस छ?ण्णकालिओ, तस्स सद्धा जाता,
करुणं ध्यायसि पुंचलि ? ॥१॥ एवं भणिता तदा व्यकीका जाता, तदा स स्वकीयं रूपं दर्शयति, प्रज्ञाप्योक्ता-प्रवज, तदा स राजा तर्जितः, तेन प्रतिपक्षा, सस्कारेण निरक्राम्ता, देवलोकं गता एवमकामनिर्जरया मेण्ठस्य २ ॥ बालसपसा-वसन्तपुरं नगर, नत्र श्रेष्ठिगृहं मार्योरसादिप्तम्, इन्द्रनागो नाम दाएकः, स चुटिना, भुक्षितो ग्लान: पानीयं मार्गयनि, यावत्सवान् मृतान पश्यत्ति, द्वारमपि लोकेन कण्टकराच्छादितं, तदास म्यच्छिदेण निर्गत्य तस्मिनगरे कारेण भिक्षा हिण्टने, लोक स्तम्म ददाति म्वदेशे भूतपूर्व इतिकृस्वा, एतं स मंवर्धते । इतवैकः सार्थवाहो राजगृहं यातुकामो घोषणा घोषयनि, तेन श्रुतं, साथैम समं प्रस्थितः, तत्र साथै तेन रो लब्धः, स जिमितः, न जीर्णः, द्वितीय दिवसे तिष्ठति, सार्थवाहेन दृष्टः, चिन्तयति-नूनमेष उपोषितः, स पाठपकहितो, द्वितीय दिवसे हिण्डम.नाय श्रेछिना बहु सिग्मं च दत्त, स तेम द्वौ दिवसी अजीन तिष्ठति, सार्थवाहो जानाति-एष पहाच कालिकः, तस्य श्रद्धा जाना, * सरकारेण दीक्षाग्रहणाय. सो ततियदिवसे हिंडतो सत्थवाहेण सहावितो, कीसऽसि कलं णागतो, तुहिको अच्छति, जाणइ, जधा-छहूंकतेलयं, ताहे से दिण्णं, तेणधि अण्णेवि दो दिवसे अच्छावितो, लोगोवि परिणतो, अण्णस्स णिमंतेतस्सवि ण गेण्हति, अण्णे भणंति-एसो एगपिंडिओ, तेण तं अहापदं लद्धं, वाणिएण भणितो-मा अण्णस्स खर्ण गेण्हेज्जासि, जाव णगरं गम्मति ताव अहं देमि, गता णगरं, तेण से णियघरे मढो कतो, ताधे सीसं मुंडावेति कासायाणि य चीवराणि गेण्हति, ताधे विक्खातो जणे जातो, ताधे तस्सवि घरे णेच्छति, ताधे जदिवसं से पारणयं तद्दिवर्स से लोगो आणेह भत्तं, एगस्स पडिच्छति, ततो लोगो ण याणति-कस्स पडिच्छितंति?, ताधे लोगेण जाणणाणिमित्तं भेरी कता, जो देति सो ताडेति, ताहे लोगो पविसति, एवं वञ्चति कालो। सामी य समोसरितो, ताहे साधू संदिसावेत्ता भणिता-मुहुतं अच्छह, अणेसणा, तंमि जिमिते भणिता-ओयरह, गोतमो य भणितो-मम वयणेणं भणेजासि-भो अणेगपिडिया! एगपिंडितो ते
स तृतीयदिपसे हिण्डमानः सार्थवाहेन शन्दितः, किमासी: कल्ये नागतः, तूष्णीकस्तिष्ठति, जानाति, बथा-पई कृतं, तदा तमै दत्तं, तेनाप्यम्यावपि द्वौ दिवसौ स्थापितः, लोकोऽपि परिणतः, अन्यस्य निमन्त्रयतोऽपि म गृहाति, अन्ये भणन्ति-एष एकपिण्डिकः, तेन तत् अर्थात्पदंड, वणिजा मणितः-मान्यस्य पारणं गृहीयाः, यावनगरं गम्यते तावदहं दास्यामि, गता नगरं, तेन तस्य निजगृहे मठः कृतः, सदा शी मुण्डपति काचाविकाणि चपीवराणि गृहाति, तदा विख्यातो जने जातः, तदा तस्यापि गृहे नेच्छति, सदा यस्मिन् दिवसे तस्य पारणं तस्मिन् दिवसे तस्य लोक भानयति भक्तम्, एकस्य प्रनीच्छति, ततो लोको न जानाति-कस्य प्रतीष्टमिति, तदा लोकेन ज्ञापनानिमित्तं भेरी कृता, यो ददाति स ताब्यति, सदा डोकः प्रविशति, एवं जति कालः । स्वामी च समवस्तः, तदा साधवः संदिशन्तो भणिता:-मुहूर्च तिष्ठत, अनेषणा, तमिन् जिमिते भणिता:-अवतरत, गौतमा भणितो-मम पर नेन भणे:-भो अनेकपिडिक ! एकपिण्डिकस्वा " महापदं प्र. दहुमिच्छति, ताहे गोतमसामिणा भणितो रुठो, तुब्भे अणेगाणि पिंडसताणि आहारेह, अहं एगं पिंडं भुंजामि, तो अहं चेव एगपिंडिओ, मुहत्तन्तरस्स उवसंतो चिंतेति-ण एते मुसं वदंति, किह होजा, लद्धा सुती, होमि अणेगपिंडितो, जद्दिवसं मम पारणयं तद्दिवसं अणेगाणि पिंडसताणि कीरंति, एते पुण अकतमकारितं भुजंति, तं सच भणंति, चिन्तंतेण जाती सरिता, पत्तेय बुद्धो जातो, अज्झयणं भासति, इंदणागेण अरहता वुत्तं, सिद्धो य। एवं बालतवेण सामाइयं लद्धं तेण ३ । दाणेण, जधा-एगाए वच्छवालीए पुत्तो, लोगेण उस्सवे पायसं ओवक्खडितं, तत्थासन्नघरे दारगरूवाणि पासति पायसं जिमिंताणि, ताधे सो मायरं भणेइ-ममऽवि पायसं रंधेहि, ताहे णस्थित्ति सा अद्धितीए परुण्णा, ताओ सएग्झियाओ पुच्छंति, णिब्बंधे कथितं, ताहिं अणुकंपाए अण्णाएवि अण्णाएवि आणीतं खीरं साली तंदुला य, ताधे थेरीए पायो रद्धो, ततो तस्स दारयस्स हायस्स पायसस्स घतमधुसंजुत्तस्स थालं भरेऊण उवठितं, साधू य
द्रष्टुमिच्छति, तदा गौतमस्वामिना भणितो रुष्टः, यूय मनेका नि पिण्डशतान्याहारयत, महमेकं पिण्डं मुझे, ततोऽहमेवैकपिटिका, महत्तान्तरेणोरशाम्तश्चिन्तयति-नैते मृषा वदन्ति, कथं भवेत् !, लब्धा श्रुतिः, भवाम्यनेकपिण्डिको, यहिवसे मम पारणं तदिवसेऽनेकानि पिण्डशतानि क्रियन्ते, पत्ते पुनरकृतमकारितं भुअन्ति, नत्सत्यं भणन्ति, चिन्तयता जातिः स्मृता, प्रत्येकवुद्धो जातः, अध्ययनं भाषते, इन्द्रनागेन अहंता वृत्ता, सिद्धना एवं बालतपसा सामायिकं लब्धं तेन । दानेन, यथा-एकस्या वस्सपाल्याः पुत्रः, लोकेनोत्सवे पायसमुपस्कृतं, तत्रासनगृहे दारकरूपाणि पश्यति पायसं जिमन्ति, तदा समातरं भणति-ममापि पायसं पच, तदा नास्तीति साऽत्या प्ररुदिता, ताः सख्यः पृच्छन्ति, निबन्धे कथितं, ताभिरनुकम्पया अन्वयाऽपि भन्ययाऽपि मानीतं क्षीरं शालयस्तन्तुलाच, तदा स्थविरया पायस पर्क, ततः तस्मै दारकाय नाताय धृतमधुसंयुकेन पायसेन स्थालो भृत्वोपस्थापितः, साधुख. * चहेड
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002521 |
| Book Title | Agam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01 |
| Original Sutra Author | Haribhadrasuri, Bhadrabahuswami |
| Author | |
| Publisher | Bherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 340 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak |
| File Size | 14 MB |