SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 146
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ ॥१५॥ मावश्यक-हारिभद्रीयत्तिा नत्थ सीहो नाम गामउडपुत्तो विजुमईए गोहीदासीए समं तं चेव सुण्णघरं पविठो, तत्थ तेण भगइ-जइ इत्थ समणो वा माहणो वा पहिको वा कोइ ठिओ सो साहउ जा अन्नस्थ वच्चामो, सामी तुहिको अच्छइ, गोसालोऽवि तुहिकओ, ताणि अच्छित्ता णिग्गयाणि, गोसालेण सा महिला छिक्का, सा भणति-एस एत्थ कोइ, तेण अभिगंतूण पिट्टिओ, एस धुत्तो अणायारं करेंताणि पेच्छंतो अच्छइ, ताहे सामि भणइ-अहं एकिल्लओ पिट्टिजामि, तुम्भे ण वारेह, सिद्धत्थो भणइ-कीस सील न रक्खसि ?, किं अम्हेऽवि आहण्णामो ?, कीस वा अंतो न अच्छसि, ता दारे ठिओ। ततो निग्गंतूण सामी पत्तकालयं गओ, तस्थवि तहेव सुण्णघरे ठिओ, गोसालो तेण भएण अंतो ठिओ, तत्थ खंदओ नाम गामउडपुत्तो अप्पिणिचियादासीए दत्सिलियाए समं महिलाए लज्जतो तमेव सुण्णघरं गओ, तेऽवि तहेव पुच्छति, तहेव तुहिका तत्र सिंहो नाम प्रामकूटपुत्रः विद्युग्मत्या गोष्टीवास्या समं तदेव शून्यगृहं प्रविष्टः, तत्र तेन भण्यते-यवत्र श्रमणो वा ब्राह्मणो वा पथिको वा कश्चित् स्थितः स साधयतु यतः अन्यत्र व्रजावः, स्वामी तूष्णीकस्तिष्ठति, गोशालोऽपि तूष्णीकः, तौ स्थित्वा निर्गती, गोशालेन सा महेला स्पृष्टा, सा भणति-एषोऽत्र कश्चित् , तेनाभिगम्य पिहितः, एष धूर्सः मनाचार कुर्वन्तौ पश्यन् तिमति, तदा स्वामिनं भणति-महमेकाकी पिहये, सूर्य न वारयत, सिद्धार्थो भणति-कुता शीलं न रक्षति !, किं वयमपि माइन्यामहे?, कुतो वाऽन्तः तिष्ठसि ?, ततो द्वारे स्थितः। ततो निर्गत्य स्वामी पात्रालके गतः, तत्रापि तथैव शून्यगृहे स्थितः गोशालतेन भयेनान्तः स्थितः, तत्र स्कन्दको नाम प्रामफूटपुत्रः भास्मीयया दास्या इम्तिलिकया समं महिलायाः लजमानः तदेव शून्यगृहं गतः, तावपि तथैव पृच्छतः, तथैव तूष्णीको अच्छंति, जाहे साणि निग्गच्छति ताहे गोसालेण हसियं, ताहे पुणोऽवि पिट्टिओ, ताहे सामि खिसइ-अम्हे हम्मामो, तुब्भे न वारेह, किं अम्हे तुम्हे ओलग्गामो ?, ताहे सिद्धत्थो भणति-तुम अप्पदोसेण हम्मसि, कीस तुंहं न रक्खेसि ? मुणिचंद कुमाराए कूवणय चंपरमणिज उजाणे । चोराय चारि अगडे सोमजयंती उवसमेह ॥ ४७७ ॥ पदानि-मुनिचन्द्रः कुमारायां कूपनयः चम्परमणीयोद्याने चौरायां चारिकोऽगडे सोमा जयन्ती उपशामयतः। पदार्थः कथानकादवसेयः, तच्चेदम्-ततो भगवं कुमारायं नाम सण्णिवेसं गओ, तत्थ चम्परमणिले उजाणे भगवं परिमं ठिओ। इओ य पासावञ्चिजो मुणिचंदो नाम थेरो बहस्सुओ बहसीसपरिवारोतमि सन्निवेसे कूवणयस्स कुंभगारस्स सालाए ठिओ, सो य जिणकप्पपडिमं करेइ सीसं गच्छे ठवेत्ता, सोय सत्तभाषणाए अप्पाणं भावेति, तवेण सत्तेण सुत्तेण एगत्तेण बलेण य । तुलहा पंचहा वुत्सा, जिणकप्पं पडिवज्जओ ॥१॥ एआओ भावणाओ, ते पुण सत्तभावणाए भाति, सा पुण “पढमा उवस्सयंमि, बितिया बाहिं ततिय चउकंमि।सुण्णघरंमि चउत्थी, तह पंचमिआ मसाणंमि॥१॥" तिष्ठतः, यंदा तो निर्गच्छतः सदा गोशालेन हसितं, तदा पुनरपि पिट्टितः,तदा स्वामिनं जुगुप्सते-अहम्ये, यूयं न वारयत, किं युष्मान् वयमबलगामः तदा सिद्धार्थो भणति-स्वमात्मदोषेण हन्यसे, कुतस्तुण्डं न रक्षसि ।।२ततो भगवान् कुमाराकं नाम सनिवेशं गतः, तत्र चम्परमणीये उद्याने प्रतिमा भगवान् स्थितः । इतश्च पार्थापत्यः मुनिचन्द्रो नाम स्थविरः बहुश्रुतः बहुशिष्यपरिवारः तस्मिन् संनिवेशे कूपनयस्य कुम्भकारस्य शालायां स्थितः, सच जिनकल्पप्रतिमा करोति शिष्यं गच्छे स्थापयित्वा । ते च सवभावमयाऽऽस्मानं भावयम्ति-तपसा सत्वेन सूत्रेणकरवेन बलेन च । तुलना पञ्चधोक्ता जिनकल्प प्रतिपित्सोः ॥ १॥ एताः भावमाः, ते पुनः सत्वभावनया भावयन्ति, सा पुनः-प्रथमा उपाश्रये द्वितीया बहिः तृतीया चतुके । शून्यगृहे चतुर्थी तथा पञ्चमी श्मशाने ॥१॥ सो वितियाए भावेइ । गोसालो सामि भणइ-एस देसकालो हिंडामो, सिद्धत्थो भणइ-अज्ज अम्ह अन्तरं,पच्छा सोहिंडतो ते पासावञ्चिजे पासति, भणति य-के तुम्भे ?, ते भणंति-अम्हे समणा निग्गंथा, सो भणति-अहो निग्गंथा, इमो भे एत्तिओ गंथो, कहिं तुम्भे निग्गंथा ?, सो अप्पणो आयरियं यण्णेइ-एरिसो महप्पा, तुम्भे एत्थ के ?, ताहे तेहिं भण्णइजारिसो तुमं तारिसो धम्मायरिओऽवि ते सयंगहीयलिंगो, ताहे सो रुट्टो-अम्ह धम्मायरियं सवहत्ति जइ मम धम्मायरियस्स अस्थि तवो ताहे तुम्भं पडिस्सओ डज्झउ, ते भणंति-तुम्हाणं भणिएण अम्हे न डग्झामो, ताहे सो गतो साहइ सामिस्स-अज मए सारंभा सपरिग्गहा समणा दिहा, तं सर्व साहइ, ताहे सिद्धस्थेण भणियं-ते पासावञ्चिज्जा साहयो, न ने डझंति, ताहे रत्ती जाया, ते मुणिचंदा आयरिया बाहिं उवस्सगस्स पडिमं ठिआ, सो कूवणओ तद्दिवस सेणीए भत्ते पाऊण वियाले एइ मत्तेल्लओ, जाव पासेइ ते मुणिचंदे आयरिए, सो चिंतेइ-एस चोरोत्ति, तेण ते गलए गहीया, ते १स द्वितीयया भावयति । गोशालः स्वामिनं भणति-एष देशकाल: हिण्डावहे, सिद्धार्थो भणति-अद्यास्माकमन्तर (उपचास.), पश्चात्स हिडमानः तान् पाबापत्यान् पश्यति, भणति च-के यूयम् ?, ते भणन्ति-वयं श्रमणा निर्ग्रन्थाः, स भणति-अहो निम्रन्थाः, अयं भवतामियान् ग्रन्थः, क यूयं निर्ग्रन्थाः!, समात्मन आचार्य वर्णयति-ईशो महात्मा, यूयमत्र के ?, तदा तैर्भण्यते-याशस्वं तादृशोधर्माचार्योऽपि तव स्वयंगृहीतलिङ्गः, तदा स रुष्टः-मम धर्माचार्य शपथ इति यदि मम धर्माचार्यस्वास्ति तपः तदा युष्माकं प्रतिश्रयो दयता, ते भणन्ति-युष्माकं भणितेन वयं न दह्यामहे, तदा स गतः कथयति स्वामिने, मद्य मया सारम्भाः सपरिग्रहा श्रमणाटाः, तत् सर्व कथयति, तदा सिद्धार्थेन भणितम्-ते पावांपत्याः साधवो, न ते दह्यन्ते, तदा रात्रिर्जाता, ते मुनिचन्द्राचार्या बहिरूपाश्रयस्य प्रतिमां स्थिताः, स कृपनतो भके तद्दिवसे श्रेणी पीत्वा विकाले आयाति मत्तः, यावत्पश्यति तान् मुनिचन्द्रान् भाचार्यान् , स चिन्तयति-एष चौर इति, तेन ते प्रीवायां गृहीताः, ते Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002521
Book TitleAgam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01
Original Sutra AuthorHaribhadrasuri, Bhadrabahuswami
Author
PublisherBherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust
Publication Year
Total Pages340
LanguageSanskrit
ClassificationBook_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak
File Size14 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy