Prabhavaka Charita

SR No.: 002516
Original Sutra Author: Prabhachandracharya
Author: Jinvijay
Publisher: ZZZ Unknown
Publication Year: 1940
Total Pages: 252
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & History
File Size: 18 MB

Page 54

५. पादलिप्तसूरिचरितम् ।
विनयान मौलिश्च मेदिनीं प्रतिलेखयन् । पुर आगाद् गुरोर्जानू भुव्यास्ये न्यस्य पोतिकाम् ॥ ८२ ॥ प्रभो ! ऽनुशास्तिमिच्छामीत्युक्ते तेनावदत् प्रभुः । 'गङ्गा कुतोमुखी वत्स ! वहत्या' ख्याहि निर्णयम् ॥ ८३ ॥ तदा चावश्यकी पूर्व्वं निर्गच्छन्नाश्रयाद् बहिः ' । विन्यस्य कम्बलं स्कन्धे कृत्वा दण्डं करे निरैत् ॥ ८४ ॥ प्रश्नानुचिततां जानन् बालवृद्धयुवस्त्रियाम् । अपृच्छन् मध्यवयसं प्रवीणं पुरुषं ततः ।। ८५ ॥ 'गङ्गा कुतोमुखी ?' 'पूर्वामुखी' ति प्रापितोत्तरः । तेनेति त्रिःकृते प्रश्ने सर्वत्रासीत् समोत्तरः ॥ ८६ ॥ तथापि निश्चिकीर्षुः स स्वर्धुनीजलसन्निधौ । प्रत्युपेक्ष्य ततो दण्डं करस्थितं तदग्रकः ॥ ८७ ॥ जलान्तरेऽमुचत् तं च श्रोतसाऽतिरयात् ततः । प्राग्वाहिते करे दण्डसहिते प्रत्ययं ययौ ॥ ८८॥ - युग्मम् । आगत्याश्रयमत्रेर्यापथिकीपूर्वकं ततः । आलोचयद् यथावृत्तं प्रवृत्तश्च स्वकर्मणि ।। ८९ ।।
उक्तं च 'श्रीजिनभद्रगणिक्षमाश्रमणभाष्यकारेण
निवपुच्छिण भणिओं गुरुणा गंगा 'कुओंमुही वहह । संपाइयर्व सीसो जह तह सव्वत्थ कायव्वं ॥ ९० ॥
३.१
तथा हि
पालित्तय ! कहसु फुडं सयलं महिमंडलं भमंतेण ।
दिट्ठो ओ व कत्थ वि चंदणरससीयलो अग्गी ॥ १०९ ॥
5
प्राग्वच्चारैर्यथाख्याते सत्य एव निवेदिते । प्रतीतः प्राह भूपालस्त्वद्वृत्तं हि कथातिगम् ॥ ९१ ॥ इति प्रभु कृतैश्चित्रैः सर्वलोकोपकारकैः । नृपो बिभ्र चमत्कारं कालं यान्तं न बुध्यते ॥ ९२ ॥ अन्यदा मथुरायां स सूरिर्गत्वा महायशाः । श्री सुपार्श्वजिनस्तूपेऽनमत् श्रीपार्श्वमञ्जसा ॥ ९३ ॥ ९५. ततोऽसौ लाटदेशान्तश्वोङ्काराख्यपुरे प्रभुः । आगतः स्वागतान्यस्य तत्राधाद् भीमभूपतिः ॥ ९४ ॥ 15 शरीरस्थस्य बाल्यस्य' माहात्म्यं वितरन्निव । स ' क्रीडत्यन्यदा डिम्भैर्विजने विश्ववत्सलः ॥ ९५ ॥ भरेण रमते यावत् श्रावकास्तावदाययुः । देशान्तरात् तदाकुण्ठोत्कण्ठास्तद्वन्दनोत्सुकाः ॥ ९६ ॥ कलौ युगप्रधानस्य पादलिप्तप्रभोः कुतः । उपाश्रयोऽस्ति शिष्याभं पप्रच्छुश्च तमेव ते ॥ ९७ ॥ तत्रोत्पन्नमतिः सूरिर्दूरभ्रमणहेतुभिः । प्रकटैस्तदभिज्ञानैस्तेषामकथयत् तदा ।। ९८ ॥ स्वयं पटीं च प्रावृत्य संवृत्याकारमात्मनः । " आचार्यासन्युपाविक्ष (श) द् दक्षः स क्षिप्रमुन्नते ॥ ९९ ॥ श्राद्धाच तावदाजग्मुः प्रणेमुरतिभक्तितः । क्रीडन् दृष्टः स एवायं तैरुपलक्षि दाक्ष्यतः ॥ १०० ॥ विद्या- श्रुत- वयोवृद्धसदृशीं धर्मदेशनाम् । विधाय तत्पुरोऽवादीत् तद्विकल्पापलापकृत् ॥ १०१ ॥ अवकाशः शिशुत्वस्य दातव्यश्चिरसंगतेः " । इति सत्यवचोभङ्गया जहृषुस्ते शिशुप्रभोः ॥ १०२ ॥ गते विहर्तुमन्येद्युः प्रौढसाधुकदम्बके । विजने स ययौ रथ्यां गच्छत्सु शकटेषु च ॥ १०३ ॥ कुर्वन् मर्कटकीक्रीडां पृष्टः पूर्व्ववदाश्रयम् । परप्रवादिभिर्दूरदेशेनैषामुदाहरत् ॥ १०४ ॥ चिरेणायान्ति यावत् ते सम्पन्नातिश्रमश्रमाः । गुरुः सिंहासने तावत् सुष्वापासौ पटीवृतः ॥ १०५ ॥ ताम्रचूड”स्वरश्चक्रे तैः प्रातःक्षणशंसकः । ओतुखरं " ततोऽधासीत् सूरिस्तत्परिपन्थिनम्" ॥ १०६ ॥ तेषां द्वारमपावृत्य तस्थौ सिंहासने प्रभुः । तस्य ते विस्मयस्मेरा ददृशुर्मूर्तिमद्भुताम् ॥ १०७ ॥ तर्कोक्तिभिर्जितास्ते च प्रश्नमेकं च गाथया । एतज्जिगीषवः सन्तो विदधुर्दुर्घटं तदा ।। १०८ ।।
1 A
श्रमाद्वहिः । 2A °स्त्रियम् । 3 A C °स्थिततदप्रकः; B स्थितभवप्रकः । 4 A श्रीभद्र। 5A B कओ । 6 B N प्रभुक्कैस्तै° । 7 A बालस्य । 8 B क्रीडयत्य° । 9 N कालो | 10 N आचार्याः संत्युपा विज्ञदृक्षः । 11 N ° संगतैः । 12 N ताम्रचूडः । 13 N उत ; B ओत, C तु । 14 N पन्थिनाम् ।
10
20
25
30