________________
१६३० सनियुक्ति-लघुभाष्य-वृत्तिके बृहत्कल्पसूत्रे [कण्टका०प्रकृते सूत्रम् ३-६ ज्ञाध्ययनादिषु सविस्तरं कथिताः । अत्र चाजापालक-शीतोष्ण-जम्बूपातनोपलक्षिता लौकिकी रोहायाः कथा । तद्यथा
रोहा नाम परिव्वाइया । ताए अयावालगो दि@ो । सो ताए अभिरुईओ । तीए चिंतियं-विन्नाणं से परिक्खामि । सो य तया जंबूतरुवरारूढो । तीए फलाणि पणईओ। 5 तेण भन्नई-किं उण्हाणि देमि ! उयाहु सीयलाणि ? ति । तीए भण्णइ उण्हाणि । तओ तेण धूलीए उवरि पाडियाणि, भणिया-खाहि त्ति । तीए फूमिउं धूलिं अवणेउं खइयाणि । पच्छा सा भणइ-कहं भणसि उण्हाणि । तेण भन्नइ-जं उण्हयं होइ तं फूमि सीयलीकज्जइ । सा तुट्ठा । पच्छा भणति माइट्ठाणेणं-कंटओ मे लग्गो ति । सो उद्धरिउमारद्धो ।
तीए सणियंसणियं हासियं । सो वि तुसिणीओ कंटगं पुलोएत्ता भणइ-न दीसइ कंटगो 10ति । तीए तस्स पण्ही दिण्णा । एवं सो कइयवकंटउद्धरणेणं तीए खलीकओ । एवं साहुणो वि एवंविहा दोसा उप्पज्जति ॥ ६१६९॥ किश्च
मिच्छत्ते उड्डाहो, विराहणा फास भावसंबंधो।
पडिगमणादी दोसा, भुत्तमभुत्ते य णेयव्वा ॥ ६१७०॥ मिथ्यात्वं नाम-निर्ग्रन्थ्याः कण्टकमुद्धरन्तं संयतं दृष्ट्वा लोको ब्रूयात्-यथा वादिनस्तथा 15 कारिणोऽमी न भवन्ति । उड्डाहो वा भवेत्-अहो ! यद् एवमियं पादे गृहीता तद् नूनमन्यदाऽप्यनयोः साङ्गत्यं भविष्यति । विराधना वा संयमस्य भवति, कथम् ! इत्याह'स्पर्शतः' शरीरसंस्पर्शनोभयोरपि भावसम्बन्धो भवति । ततो भुक्तभोगिनोरभुक्तभोगिनोर्वा तयोः प्रतिगमनादयो दोषा ज्ञातव्याः ॥ ६१७० ॥ अथ मिथ्यात्वपदं भावयति
दिढे संका भोइय, पाडिग णाती य गामबहिया य ।। 20
चत्तारि छ च्च लहु गुरु, छेदो मूलं तह दुगं च ॥ ६१७१ ॥ आरक्खियपुरिसाणं, तु साहणे पार्वती तहा मूलं ।
अणवट्ठो सेट्ठीणं, दसमं च णिवस्स कधितम्मि ।। ६१७२ ॥ तस्याः कण्टकमुद्धरन् केनचिद् दृष्टः, तस्य च 'शङ्का' 'किं मन्ये मैथुनार्थम् !' इतिलक्षणा यदि भवेत् तदा चतुर्लघु । भोजिकायाः कथने चतुर्गुरु । घाटितनिवेदने षड्लघु । 25 ज्ञातिज्ञापने षड्गुरु । ग्रामाद् बहिः कथने च्छेदः ॥ ६१७१ ॥
मूलादित्रयं पुनरित्थं मन्तव्यम्
आरक्षिकपुरुषाणां कथने मूलं प्रामोति । श्रेष्ठिनः कथितेऽनवस्थाप्यं भवेत् । नृपस्य कथने 'दशमं पाराश्चिकम् । एते संयतानां संयतीनां च परस्परं कण्टकोद्धरणे दोषा उक्ताः॥६१७२॥
एए चेव य दोसा, अस्संजतिकाहि पच्छकम्मं च । १ स्तरं परमगुरुभिः कथिताः। तदर्थिना सूत्रकृताङ्गटीकैवावलोकनीया। अत्र चाजा' कां० ॥२ वती भवे मूलं भा० विना ॥ ३ निर्ग्रन्थस्य निर्ग्रन्थी निर्ग्रन्थ्या वा निर्ग्रन्थः कण्टक मुद्धरन्तौ यदि केनचिद् दृष्टी, तस्य च कां० ॥ ४ अथाऽसंयतैरसंयतीभिश्च कण्टको. द्धरणं कारयतां दोषानाह इत्यवतरणं कां ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org