________________
१३९८ सनियुक्ति-लघुभाष्य-वृत्तिके वृहत्कल्पसूत्रे [ग्लानप्रकृते सूत्रम् १४-१५ विराहिया भिक्खं न देंति । तओ सो एगो भिक्खं हिंडतो तिण्हं पज्जतं न लहइ । बिइओ पच्छा देसकाले फिडिए हिंडतो न संथरह ताहे सा भणइ-तुब्मे दुक्खिया मा होह, अहं भत्तं पञ्चक्खामि । पचक्खाए मारणंतियसमुग्घाएणं समोहया। तेहिं नायं-कालगय चि । ताहे एगेणं उवगरणं गहियं, बिइएणं सा गहिया। गच्छंताणं ताए ईसि ति पुरिसफासो वेइओ 5 साइजियं च । तओ ते तं परिठविता गया गुरुसगासं । इयरी रत्तीए सीयलवाएणं समासत्था सचेयणा जाया । गोसे एगेणं सत्थवाहपुत्तेणं दिट्ठा । ताए सो भणिओ-जइ ते मए कजं तो सारवेहिं । सा तेण सारविया महिला से जाया । ते भायरो अन्नया भिक्खं हिंडते दटुं पाएसु पडिया परुन्ना । सा तेहिं सारिक्खेण पञ्चभिन्नाया पुणो फव्वाविया । एवं जइ ताव
तीए समुग्घायगयाए साइज्जियं, किमंग पुण इयरी गिलाणी न साइजिज्जा ? ॥ 10 अथाक्षरार्थः-जितशत्रुनरवरेन्द्रस्य 'अङ्गजौ' पुत्रौ शशक-भसको सुकुमारिका च
दुहिता। ततो जिनप्रणीते धर्मे कुमारकावेव तौ प्रव्रजितौ । क्रमेण च ताभ्यां भगिन्यपि प्रवाजिता॥ ___ ततस्तस्या रूपदोषेण तरुणैराकीर्णे नित्यमुपाश्रये शेषसाध्वीनां रक्षणार्थं गणिन्या गुरवे निवेदितम् । गुरुभिश्च भ्रात्रोः कथितम् । ततः पृथगुपाश्रये तां गृहीत्वा स्थितौ । तयोर्मध्या
देको भिक्षार्थ हिण्डते, एकस्तां रक्षति ॥ 16 किमर्थं पुनस्तस्या रक्षणमेवं तौ कृतवन्तौ ? इत्याह- "इक्खागा" इत्यादि । 'इक्ष्वाकवः' इक्ष्वाकुवंशनृपतयः प्रजाः सम्यक् पालयन्तोऽपालयन्तश्च यथाक्रमं तदीयपुण्य-पापयोर्दशभागं लभन्ते । सर्वेऽपि च 'वृष्णयः हरिवंशनृपतय एवमेव षड्भागं लभन्ते । अस्माकं पुनः प्रवचने आचार्याः साधु-साध्वीजनं संयमा-ऽऽत्म-प्रवचनविषयप्रत्यपायेभ्यः सम्यक् पालयन्तो
अपालयन्तो वा यथाक्रमं पुण्यं पापं चार्द्धमर्द्धन विभजन्ति, अत एव तौ तांरक्षितवन्ताविति भावः। 20 ततश्च-"वण्हिकुमारेहि" त्ति वृष्णयः-यादवास्तेषां कुमारौ वृष्णिकुमारी, शशक
भसकावित्यर्थः, ताभ्यां तुरुमिणीनगर्या उपसर्गकारी तरुणजनो भूयान् हत-मथित-विप्रारब्धः कृतः । तत्र हतश्चपेटादिना, मथितः-मानम्लानिं प्रापितः, विप्रारब्धः-विविधं-खर-परुषवचनैः प्रकर्षेण निवारितः । तत एवं प्रभूतलोके विराधिते सति किं करिष्यति पश्चाद् भिक्षा हिण्डमानः शशको भसको वा भक्त-पानलाभाभावात् ?, न किमपीति भावः ॥ 25 ततः सुकुमारिकाया भ्रात्रोरनुकम्पया 'परिज्ञा' भक्तप्रत्याख्यानम् । ततो मरणसमुद्भातेन 'समवहता' कालगतेयमिति ज्ञात्वा एकः 'भाण्डम्' उपकरणं द्वितीयस्तां गृहीतवान् । ततः शीतलवातेन आश्वस्तायाः तस्या वणिजा ग्रहणम् , कालान्तरेण च भ्रातृभ्यां सादृक्ष्येण प्रत्यभिज्ञाय दीक्षा प्रदचेति ॥ ५२५५ ॥ ५२५६ ॥ ५२५७ ॥ ५२५८ ।। ५२५९ ।। व्याख्यातं निम्रन्थीसूत्रं । अथ निर्ग्रन्थसूत्रं व्याचष्टे
एसेव गमो नियमा, निग्गंथीणं पि होति नायव्यो।
तासिं कुल पव्वजा, भत्तपरिण्णा य भातुम्मि ॥ ५२६० ॥ एष एवं गमो निम्रन्थस्य परिष्वजनं कुर्वतीनां निर्ग्रन्थीनां ज्ञातव्यो भवति । नवरम्१°घ निम्रन्थीसूत्रोक्तो गमो नियमाद् निर्ग्रन्थ का० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org