________________
१३७२०
सनियुक्ति-लघुभाष्य-वृत्तिके बृहत्कल्पसूत्रे [ प्रवाज०प्रकृते सूत्रम् ॥ अणुसञ्जति कोट्टिवि, वावणं दुभिगंधीयं ॥ ५१५५ ॥ एवं तु केइ पुरिसा, भोत्तूण वि भोयणं पतिविसिहं ।
ताव ण होंति उ तुट्ठा, जाव न पडिसेविओ भावो ॥ ५१५६ ॥ यथा प्रथमे प्रावृषि 'गौः' बलीवर्दो हरिततृणस्य धातो दुरभिगन्धां व्यापन्नां च 'कोट्टि 6म्बिनी' गामनुसजति, एवं 'केचिद' उत्कटवेदाः पुरुषा भोजनं 'प्रतिविशिष्टं' सिग्ध-मधुरं भुक्त्वा. ऽपि तावत् तुष्टा न भवन्ति यावदास्य-पोसकलक्षणो भावो न प्रतिसेवितो भवति ॥ ५१५५ ॥ ॥ ५१५६ ॥ एवंविधः कदाचिदनाभोगेन प्रवाजितो भवेत् ततः केन हेतुना पश्चाद् ज्ञायते ? इत्याह
गहणं तु संजयस्सा, आयरियाणं व खिप्पमालोए ।
बहिया व णिग्गयाणं, चरित्तसंमेयणी विकहा ॥ ५१५७ ॥ स पण्डकः प्रबजितः सन् प्रतिसेवनाभिप्रायेण संयतस्य ग्रहणं कुर्यात् । स च संयतः क्षिप्रमाचार्याणामालोचयेत् । यदि नालोचयति ततश्चतुर्गुरु । अथवा प्रतिश्रयान्तविरहमलभमानः 'बहिः' विचारभूमौ गतानां चारित्रसम्भेदिनी विकथां कुर्यात् ॥ ५१५७ ॥. इदमेव भावयति___ छंदिय गहिये गुरूणं, जो न कहे जो व सिद्धवेहेजा।
परपक्ख सपक्खे वा, जं काहिति सो तमावजे ॥ ५१५८॥ 'छन्दितो नाम' तेन पण्डकेन 'मां प्रतिसेवख, अहं वा त्वां प्रतिसेवे' इत्येवं यो निमत्रितो यश्च साधुस्तेन गृहीतः, एतौ द्वावपि यदि गुरूणां न कथयतः 'शिष्टे वा' कथिते
यदि गुरव उपेक्षां कुर्वन्ति तदा सर्वेषामपि चतुर्गुरु । यच्च परपक्षे खपक्षे वा प्रतिसेवनां 20 कुर्वन् स पण्डक उड्डाहादिकं करिष्यति तत् ते 'आपद्यन्ते' प्राप्नुवन्ति ॥ ५१५८.॥ "चरित्वसंभेयणी विकह" (गा० ५१५७ ) तिं पदं व्याचष्टे
इत्थिकहाउ कहित्ता, तासि अवनं पुणो पगासेति ।
समलं सावि अगंधि, खेतो य ण एयरे ताई ॥५१५९ ॥ स पण्डकः स्त्रीकथाः कथयति, यथा ताः परिभुज्यन्ते यद् वा सुखं तत्र भवति । एवं 28 कथयित्वा पुनस्तासामवर्ण प्रकाशयति, यथा-समलं श्रावि 'अगन्धि च' दुर्गन्धं तदीयं लिङ्गम् , तासु च परिभुज्यमानासु पुरुषस्य खेदो जायते, "एतरे" ति अस्माकं पुनरास्यके 'तानि' दूषणानि न भवन्ति ॥ ५१५९ ॥ स च पण्डक एवंविधैः कुचेष्टितैर्लक्षयितव्यः
सागारियं निरिक्खति, तं च मलेऊण जिंघई हत्थं ।
पुच्छति सेविमसेवी, अतिव सुहं अहं चिय दुहा वि ॥ ५१६०॥ 10 सागारिकमात्मनः परस्य वा सत्कमभीक्ष्णं निरीक्षते । तच्च' सागारिक हस्तेन मलयित्वा तं हस्तं जिघ्रति । भुक्तभोगिनं च साधु रहसि पृच्छति-नपुंसकस्य यूयं गृहवासे सेविनो
१ प्रवाजि भा० का० ॥ २ हितो गुरुणं ताभा० ॥ ३ सेवि अतिसुहं, अहं चिय दुहा वि सेवेमि तामा० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org