________________
९५८
सनियुक्ति-लघुभाष्य-वृत्तिके बृहत्कल्पसूत्रे [उपाश्रयप्रकृते सूत्रम् ५ दुदकमापिबन्ति, अप्रत्ययो वा अमीषां भवेत् यथैतद् मृषा तथाऽन्यदपि सर्वममीषामुन्मत्तप्रलपितमिति ॥ ३४२५ ॥
"उड्डाहं व करिजा, विप्परिणामो व हुज सेहस्स ।
गिण्हतेण व तेणं, खंडिय विद्धे व भिन्ने वा ॥" (गा० ३३४५) इत्यारभ्य
"आसन्नो य छणूसों, कजं पि य तारिसेण उदगेण ।
तेणाण य आगमणं, अच्छह तुहिकया तेणा॥" (गा० ३३५५) इतिपर्यन्ता गाथा गतार्थाः ॥ अथ यैः कारणैः स्तेना उदकमपहरन्ति तानि दर्शयति
ऊसव-छणेसु संभारियं दगं तिसिय-रोगियट्ठाए।
दोहल कुतूहलेण व, हरंति पडिवेसयाईया ॥ ३४२६ ॥ __उत्सवाः क्षणाश्च पूर्वोक्ताः, तेषु प्रत्यासन्नेषु स्तेना उदकमपहरेयुः । यद्वा तृषिताः सन्तः खयं पानार्थ 'सम्भारितं' कर्पूर-पाटलादिवासितं चतुर्मूलं पञ्चमूलकृतं वा तद् उदकमपहरन्ति । यद्वा रोगी कश्चित् तेषामस्ति तस्य तत् पानीयं पथ्यं तदर्थम् , अथवा गुर्विण्यास्तादृशमुदकमापातुं दोहदः समुत्पन्नः, यदि वा कुतूहलं तेषामुदपादि कीदृशोऽस्य पानीयस्य रसः ? । 16 एवमेभिः कारणैः प्रतिवेश्मिकादयः स्तेना अपहरेयुः ॥ ३४२६ ॥
गहियं च तेहिं उदगं, चित्तूण गया जहिं सि गंतव्यं ।
सागारिओ व भणई, सउणी वि य रक्खई निहुं ॥ ३४२७ ॥ उक्तार्था (गा० ३३५६)॥ ३४२७ ॥
दगभाणूणे द९, सजलं व हियं दगं व परिसडियं ।
केण इमं तेणेहि, असिढे भद्देयर इमे उ ॥ ३४२८ ॥ . सागारिको दकभाजनानि न्यूनानि सजलं वा भाजनमपहृतं दकं वा परिशटितं दृष्चा पृच्छति-केनेदं जलमपहृतम् ? । साधवो ब्रुवते-स्तेनैः । ततोऽसौ भूयः प्रश्नयति के पुनः स्तेनाः । ततो यदि नाम्ना वर्णेन वा तान् कथयन्ति ततस्तेषां बन्धनादयो दोषाः । अथ न कथयन्ति ततः 'अशिष्टे' अकथिते भद्रक-प्रान्तकृता इमे दोषाः ॥ ३४२८ ॥
"लहुगा अणुग्गहम्मी, मुरुगा अप्पत्तियम्मि कायबा ।
कडुग-फरुसं भणंते, छम्मासा करभरे छेओ॥" (गा० ३३५८) इत ऊर्द्धम्
"आमं ति अब्भुवगए, भिक्ख-वियाराइ निग्गयमिएसुं ।
भणइ गुरू सागरियं, कत्थ दगं जाणणट्ठाए ॥” (गा० ३३६७) 30 इतिपर्यन्तं गाथाकदम्बकं प्रावत् ॥ कथं पुनः सूरयः सागारिकं प्रश्नयन्ति ? इत्याह
चउमूल पंचमूलं, तालोदाणं च तावतोयाणं ।
दिट्ठ मए सन्निचया, अन्ने देसे कुटुंबीणं ॥ ३४२९ ॥' १ एतदनन्तरं ग्रन्थानम्-१०० ताटी० मो० ले० ॥
25
.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
