________________
b
अणुभूता घण्णरसा, नवरं मुत्तूण गंधसालीणं । काहामि को उहलं, थेरीऍ परंधणं भणियं । ३३९७ ।। अनुभूतास्तायत् सर्वेषामपि धान्यानां रसाः, नवरं गन्धशालीनां रसं मुक्त्वा, तेऽद्यापि नाखादिता इति भावः । अतः 'करिष्यामि' पूरयिष्यामि कौतूहलमिति विचिन्त्य तेन कोष्ठ10 परयादेः शालीनाकृष्य स्थविराया अग्रे 'प्ररन्धनं' 'पाकं कुरुष्व' इति वचो भणितम् ॥ ३३९७॥ इदमेव स्पष्टयति
20
९५०
"नस्थ अगtयत्थो वा गीतो वा कोऽपि वण्णिओ सुते ।" ( गा० ३३१३ ) इत्यादिका गाथाः पूर्वोक्ता एव तावदध्येतव्याः यावत् -
ते तत्थ सन्निविट्ठा, गहिता संथारगा जहिच्छाए । णाणादेसी साधू, कासह इच्छा समुप्पण्णा ॥ ( गा० ३३४१ ) कीदृशी पुनरिच्छा तस्य समुद्भूता ! इत्युच्यते
25
सनिर्मुक्ति-लघुभाष्य-वृत्तिके बृहत्कल्पसूत्रे [ उपाश्रयप्रकृते सूत्रम् ४
"
'इतरथा' अद्यदिनात् पूर्व वयं गन्धशालीन् 'कथासु' वार्त्तान्तरेषु शृणुमः, इमे तु प्रत्यक्ष15 मुपलभ्यमानाः 'ते' कथान्तरश्रुताः कलमशालयः सुरभयः, तथा स्तोकेऽप्यत्र कलमशाल नास्ति तृप्तिः कश्च 'रसः ' आखादोऽन्योऽन्यमिश्रितानाममीषाम् ? । इत्थं विचिन्त्य पल्यात् तान् शालीनाकृष्य स्थविरायाः समर्पयति । साऽप्युपस्कृत्य तस्य संयतस्य दत्त्वा शेषमात्मना भुङ्क्ते । ततोऽसौ लब्धाखादो दिवसे दिवसे एवमेव विदधाति ॥ ३३९८ ॥ ततः किमभूद् ? इत्याहनिग्घोलियं च पलं, कज्जे सागारियस्स अतिगमणं ।
इहरा कहासु सुणिमो, इमे हु ते कलमसालिणो सुरभी ।
थो वि णत्थि तित्ती, को य रसो अण्णमण्णाणं ।। ३३९८ ।।
सागारिओ विसनो, भीतो पुण पासए क्रूरं ॥ ३३९९ ॥
तेन संयतेनैवं शालीनपहरता तत् पल्यं 'निर्धोलितं' रिक्तीकृतम् । ततः कचिदात्मीयकार्ये सागारिकस्य तत्र 'अतिगमनं' प्रवेशोऽभवत् । ततः सागारिकः पल्यं रिक्तीकृतं दृष्ट्वा 'विषण्णः ' विषादमुपगतवान् । भीतश्च ' मा स्तेनादयोऽत्र प्रविष्टा भवेयुः' इति शङ्कया तत्र परिभ्रमन् शालिकूरमानीतं पश्यति ॥ ३३९९ ॥
सो भइ कओ लद्धो, एसो अहं खु लद्धिसंपन्नो ।
ओभावणं व कुजा, धिरत्थु ते ऐरिसो लाभो ।। ३४०० ।।
'सः' सागारिको भणति - कुत एष शालिकूरो लब्ध: ? । ततः साधवस्तदीयं वृत्तान्तमजानाना ब्रुवते - एष साधुरस्माकं लब्धिसम्पन्नोऽतः प्रतिदिनमीदृशं शालिकूरमानयति । ततः सागारिकस्तं साध्वाभासं ब्रूते - धिगस्तु मुण्ड ! तवेदृशं लाभं येन प्रतिदिवसं शालीनपहत्या - 30 स्माकं पल्यं रिक्तीकृतमिति । अपभ्राजनां वाऽसौ लोकमध्ये कुर्यात्, यथा - स्तेनका अमी । अत्र च भद्रक - प्रान्तकृता दोषा भवन्ति ।। ३४०० ॥ भद्रकस्तावदिदमभिदध्यात्
हर वि ताव अहं, भिक्खं व बलिं व गिण्हह न किंचि ।
१ एरिसे लामे भा० ॥
Jain Education International
२ तत आचार्यस्तदीयवृत्तान्तमज्ञानानो ब्रूते भा० ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org