________________
भाष्यगाथाः ४८४६-५२
तृतीय उद्देशः ।
१३०१
'तेन च ' वस्त्रादिना विना या परिहाणिः तन्निष्पन्नमपि तेषां प्रायश्चित्तम् ॥ ४८४९ ॥
इदमेव व्यक्तीकरोति —
जे खेतिया मोति ण देति ठागं, लंभे वि जाऽऽगंतुवयंतें हाणी । पेति वाऽऽगंतु असंथरम्मि, चिरं व दोन्हं पि विराहणा उ ।। ४८५० ॥ ये 'क्षेत्रिका वयम्' इति कृत्वा भक्त पानादेः प्राचुर्येण लाभेऽपि अन्येषां “ठागं" अव 5 काशं न प्रयच्छन्ति तत आगन्तुकानां व्रजतां या परिहाणिस्तन्निष्पन्नं तेषां प्रायश्चित्तम् । अथ क्षेत्रिकाणामसंस्तरणेऽप्यागन्तुकाः 'प्रेरयन्ति' प्रेर्य तिष्ठन्ति ते चागन्तुका अदेशिकाः प्राघुणकाश्च ततः 'चिरं वा' प्रभूतं कालं वाशब्दाद् अल्पं वा कालमसंस्तरणं तेषां भवेत् ततः 'द्वयेषामपि' आगन्तुकानां वास्तव्यानां च या विराधना तन्निष्पन्नं प्रायश्चित्तम् ॥ ४८५० ॥ यत एवमतः ---
10
अस्थि हु वभग्गामा, कुदेसणगरोवमा सुहविहारा. । बहुगच्छ्रुवग्गहकरा, सीमच्छेदेण वसियव्वं ॥ ४८५१ ॥
'सन्ति' विद्यन्ते वृषभग्रामाः । इहाचार्य आत्मद्वितीयो गणावच्छेदिक आत्मतृतीय एष पञ्चको गच्छो भवति, ईदृशास्त्रयो गच्छाः पञ्चदश जनाः, एते यत्र ऋतुबद्धे निर्वहन्ति; वर्षासु पुनः सप्तको गच्छः, तद्यथा - आचार्य आत्मतृतीयो गणावच्छेदिक आत्मचतुर्थः, 16 शास्त्रयो गच्छा एकविंशतिर्जना भवन्ति, एते यत्र वर्षावासे जघन्येन निर्वहन्ति ते वृषभग्रामा उच्यन्ते । ते च कीदृशाः ? इत्याह – कुदेशस्य यन्नगरं तेनोपमा येषां ते कुदेशनगरोपमाः, ते च ‘सुखविहाराः' सुलभभक्त-पाना निरुपद्रवाश्च, अत एव बहूनामनन्तरोकपमाणानां त्रिप्रभृतीनां गच्छानामुपग्रहकराः, ततस्तेषु सीमाच्छेदेन बहुभिरपि गच्छैर्वस्तव्यम्, न कोsपि परस्परं मत्सरो विधेय इति भावः । सीमाच्छेदो नाम - साहिका - ग्रामार्ध वाटकादि - 20 विभजनम् । यथा--- अस्यां साहिकायां भवद्भिः पर्यटनीयम् अस्यां पुनरस्माभिरित्यादि । यद्वा ये तत्र क्षेत्रे समकं प्राप्तास्तैः सीमाच्छेदेन वस्तव्यम् । यथा - युष्माकं सचित्तमस्माकमचित्तम्, अथवा युष्माकमन्तः अस्माकं बहिः, युष्माकं स्त्रियः अस्माकं पुरुषाः, युष्माकं श्राद्धाः अस्माकमश्राद्धाः, अथवा यो यद् लप्स्यते तस्यैव तद् आभाव्यम् ॥ ४८५१ ॥ इदमेव व्याख्यानयतिएकवीस जहणेणं, पुन्वट्ठितें उग्गहो इतरें भत्तं ।
पल्ली पडिवस वा, सीमाए अंतरा गामो ॥ ४८५२ ।।
पूर्वोक्तनीत्या वर्षासु एकविंशतिर्जनाः उपलक्षणत्वाद् ऋतुबद्धे पञ्चदश जना यत्र जघन्येन संस्तरन्ति स वृषभग्राम उच्यते, उत्कर्षतस्तु द्वयोरपि कालयोर्द्वात्रिंशत्सहस्रसङ्ख्याको गच्छो यत्र संस्तरति स वृषभग्रामः, तत्र ये पूर्व स्थितास्तेषामवग्रहः, इतरे भक्त - पानमात्रसंतुष्टास्तिष्ठन्ति तत्र च सीमाच्छेदो विधातव्यः । कथम् ? इत्याह – “पल्ली" इत्यादि, युष्माभिर- 30 न्तरपल्ल्यां पर्यटनीयम्, अस्माभिः प्रतिवृषभग्रामे । प्रतिवृषभग्रामो नाम - मूलग्रामादर्घयोजने महान् ग्रामः । अथवा अन्तरपल्याः प्रतिवृषभस्य वा अर्धं युष्माकमर्धमस्माकम् । एवं सीमायां मूलग्रामस्य प्रतिवृषभग्रामस्य वाऽन्तरा यो ग्रामस्तस्याप्यर्धं युष्माकमर्धमस्माकम् । एतदचलम
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
25
www.jainelibrary.org