________________
नाण्यगायाः ३६०६-१३) द्वितीय उद्देशः ।
पहामेल्लगम्मि ठाणे, दोहि वि गुरुगा तवेण कालेण ।
वितियम्मि य तवगुरुगा, कालगुरू होति ततियम्मि ।। ३६१०॥ सागाारेकचोल्लकमितरेषां चोल्लकैः समं मीलयन 'लोकोत्तरिकी मर्यादां' "न कल्पते सागारकपिण्डोऽसंसृष्टः संसृष्टः कर्तुम्" इति भगवदाज्ञालक्षणां 'लौकिकी च' 'न मीलनीया अस्माकं चोल्लकाः' इत्येवंरूपां मर्यादाम् ‘अतिचरति' अतिक्रामतीत्यर्थः । अथवा खयं करणं परैश्च । क्रियमाणस्य खादनमित्येवं द्विविधो व्यतिक्रमो भवति ॥ ३६०९॥
तत्र 'प्रथमस्थाने' स्वयंकरणलक्षणे चत्वारा गुरवो द्वाभ्यामपि गुरुकाः, तद्यथा-पसा कालेन च । 'द्वितीये' कारापणे त एवं चत्वारा गुरवस्तपोगुरुकाः । 'तृतीये' अनुमोदनालक्षणे स्थाने त एव चतुर्गुरुकाः कालगुरवो भवन्ति ।। ३६१० ॥ किञ्च
अम्हच्चयं छूटमिणं किमहा, तं केण उत्ते कहिते जतीहिं। 10
ते चेव तोयादि पवत्तणा य, असिह तेणे व असंखडादी ।। ३६११॥ अस्मदीयं तदिदं द्रव्यं किमर्थं केनान्यत्र प्रक्षिप्तम् ?, इत्थं सङ्कडिकारिभिः साक्षेपमुक्ते रक्षपालो ब्रवीति-यतिभिरिदमेकत्र मीलितम् । एवं कथिते सति त एव 'तोयादयः' उदकस्पर्शन-भण्डनादयो दोषाः । अथ ते भद्रकास्ततः 'साधुहस्तेन पवित्रीभूतमिदन्' इति मत्या प्रवत्तनं कुर्युः । अथासौ रक्षपालो न कथयाते ततः 'अशिष्टे' अकथिते 'तेनैव' रक्षपालेन 15 सममसङ्खडं कुर्युः, आदिशब्दाद् वधं वा वन्धं वा ते तस्य कुर्वन्ति । यत एते दोषा अतो नासंसृष्टं संसृष्टं कर्त्तव्यं कारयितव्यं क्रियमाणमनुमोदयितव्यं चेति ॥ ३६११॥ अथ द्वितीयपदमाह___ अद्धाणणिग्गयादी, पविसंता वा वि अहव ओमम्मि ।
अणुमोदण कारावण, पमुणिक्खंतस्स वा करणं ॥ ३६१२॥ अध्वनो निर्गता आदिशव्दाद् अशिवादिविनिर्गता अध्वनि वा प्रविशन्तोऽथवाऽवमौदर्य वर्तमानाः संसृष्टं पिण्डं कुर्वन्तः प्रथममनुमोदनं ततः कारापणमपि प्रतिसेवन्ते । यो वा प्रभुः-- बलवान् राज-गणसम्मतो वा निष्क्रान्तः--प्रतिपन्नदीक्षस्तस्य खयमपि करणं भवतीति सङ्ग्रहगाथासमासार्थः । अथ विस्तरार्थोऽभिधीयते-ते साधवो विप्रकृष्टादध्वनो निर्मतास्तं पा प्रविशन्तोऽवमौदये वा अन्यत्र पर्याप्तमलभमानास्तत् सागारिकसत्तं द्रव्यं निग्धं शरीरोपटक मत्वा प्रथमं तावदन्यं संसृष्टं कुर्वन्तमनुमोदयन्ति । अथान्यः संसृष्टं कुर्वन्न प्राप्यते ततः कारयेयुरपि ॥ ३६१२ । कथम् ? इत्याह--
पुराण सागं व महत्तरं वा, अण्णं व गाहेति तहिं च छोडं। गागारिओ वा वि विगोपिको जो, सपिंडमगोसु तु संदधाति ।। २६१३॥ पुराज पधात्कृतम् , तदप्राप्तौ प्रतिपन्नाशुवतं श्रावकम् , तदभावे बखत महत्तरस्तम् ,:0 'अन्यं वा' प्रमाणभूतं तत्र' अन्यविण्डषु सागारिकपिण्डं प्रक्षेप्तुं 'ग्राहयन्ति' प्रज्ञापयन्तीत्यर्थः । यो वा सागारिकः विकोविदः' विशेगेण साधुसामाचारी कुशलः स खकीयं पिण्डमन्येषु पिण्डेषु 'सन्दवाति मिअवतीत्यर्थः ।। ३६१३ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org