________________
सनिर्युक्ति-भाप्यवृत्तिके बृहत्कल्पसूत्रे
मानिहव इय दाउ, उवजुंजिय देहि किं विचितेसि । विच्चामेलणदाणे, किलिस्ससी 'तं च हं चैव ॥ ३६१ ॥
एगा आभीरी सगडाणि घयस्स भरिता भत्तारेण समं नगरं विक्कया गया अण्णेहिं आभीरेहिं घयविकएहिं समं । तत्थ सो आभीरो उवरिं विलग्गओ सगडस्स हेट्ठा आभीरी छतीसे आभीरीए घघडए पणामेति । तत्थ तेण नायं - गहितो । तीए नायं न ताव मुंचति । ततो घडो पडित्ता भिन्नो । ताहे सा आभीरी भणति-तुमे अगहितो चेव मुक्को । आभीरो भणइ - तुमाए दुग्गहियं कथं । एवं तेसिं 'तुमं तुमं'ति भणंताणं कलहो जातो । पच्छा सो आभीरो सगडातो उयरित्ता निसट्टं पिट्टित्ता । जं पि चिट्टइ घयं तं पिछड्डियलयंत
सिं भंडताणं सुणएहिं चट्टियं भूमीए वा पविद्धं । ताव अण्णेहिं घयविक्कएहिं घयं विक्कीयं । 10 ता ताई पविक्कीयाइं । जाओ ऊणो अग्यो । तेसु य घयविक्कगेसु सगामं गएसु सायं एकल्लयाई जायाई चोरेहिं उच्छूढाई ॥
अक्षरगमनिका — आभीरी ब्रूते - त्वयाऽगृहीते मुक्तम् । आभीरः प्राह - दुःपरिगृहीतं त्वया कृतम् । एवं तयोर्विवदतोः कलहो जातः । आभीर्याः पिट्टनम् । इतरेषु च विक्रायकेषु गतेषु चौरग्रहणं घृतस्य च ऊनोऽर्घः । एव दृष्टान्तः, अयमर्थोपनयः - एवं यः शिष्य आलापकं 16 व्यत्याम्रेडयन् आचार्यैः 'मा एवं भण' इत्युक्तो ब्रूते - त्वयैवैवमालापको दत्तः । आचार्यः प्राह- नाहमेवं दत्तवान् किन्तु त्वया विनाशितः । स प्राह मा निहुष्व, न वर्तते खयमेव दत्त्वाऽन्यथा वक्तुम्, अद्यापि न किमपि विनष्टम्, उपयुज्य देहि, माऽन्यद् विचिन्तय, व्यत्याम्रेडनेन हि दाने त्वं चाहं च क्लिश्यावहे इति । एवं यो निष्ठुरं वदति कलहं वा कुरुते तस्मै न दातव्यम् ॥ ३६० ॥ ३६१ ॥
20 बिइया आभीरी तहेव नगरं गया । तहेव घयघडो भिन्नो । ताहे आभीरी भणइ न तुमं दोसो, मम एस दोसो | आभीरो भणइ न तुमं, ममं ति । ताहे सा वालुया गहिया । उहोद तावत्ता सीयलं काउं सवं घयं निरवसेसं गहियं । सत्थिल्लएहिं समं गया । न य चोरेहिं गहिया । न य घयस्स ऊणो अग्धो जातो ॥
१०८
योग्या-sयोग्यशिष्यवाचनाऽदान 30
दाने प्रायश्चितम्
एवं यः शिष्यो 'मा व्यत्याम्रेडय' इत्युक्तः सन् मिथ्यादुष्कृतं ददाति 'मया विनाशितम्' 25 इति । यदि वाऽऽचार्यैरेवानुपयुक्तैस्तदा दत्तं ततस्ते ब्रुवते - मिथ्यादुष्कृतम्, मयैवानुपयुक्तेनान्यथा प्रदत्तमिति । तत एतावता उपशाम्यति । तस्मादेतादृशस्य दातव्यम् ॥
साम्प्रतमेतेषां मुद्गशैलसद्दक्षादीनामा भीरीसदृशपर्यवसानानां दाना -ऽदाने प्रायश्चित्तमाहसेल- कुडछिद्द चालिणि, सुद्धो चउगुरुग घडदुवे होंति । परिपूर्ण महिस मसए, बिरालि आभीरि एमेव ॥ ३६२ ॥ एमेव गोणि भेरी, हंसे मेसे य जाहग जलूगा । चल हुगमदाणम्मी, पावति एएस आयरितो ।। ३६३ ॥ १ तं अहं तान् ॥ २° सङ्कं पि' भा० चूर्णौ च ॥ ३ विक्रय के यिके° डे० ॥
कां० मो० त० । विक्र
Jain Education International
[ अनुयोगाधिकारः
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org