________________
३०१
5
कुमारपालचरितवर्णनम्।
अस्मन्निर्वाणतो वर्षशतान्यभय ! षोडश । नवषष्टिश्च यास्यन्ति यदा तत्र पुरे तदा ॥४५।। कुमारपालो भूपालश्चौलुक्यकुलचन्द्रमाः ।। भविष्यति महाबाहुः प्रचण्डाखण्डशासनः ॥४६।। स महात्मा धर्म-दान-युद्धवीरः प्रजां निजाम् । ऋद्धिं नेष्यति परमां पितेव परिपालयन् ॥४७॥ ऋजुरप्यतिचतुरः शान्तोऽप्याज्ञादिवस्पतिः । क्षमावानप्यधृष्यश्च स चिरं मामविष्यति ॥४८॥ स आत्मसदृशं लोकं धर्मनिष्ठं करिष्यति । विद्यापूर्णमुपाध्याय इवान्तेवासिनं हितः ॥४९॥ शरण्यः शरणेच्छूनां परनारीसहोदरः । प्राणेभ्योऽपि धनेभ्योऽपि स धर्मं बहु मंस्यते ।।५०॥ पराक्रमेण धर्मेण दानेन दययाऽऽज्ञया । अन्यैश्च पुरुषगुणैः सोऽद्वितीयो भविष्यति ॥५१॥ स कौबेरीमा तुरुष्कमैन्द्रीमा त्रिदशापगाम् । याम्यामा विन्ध्यमा वार्धि पश्चिमां साधयिष्यति ॥५२॥ अन्यदा वज्रशाखायां मुनिचन्द्रकुलोद्भवम् । आचार्यं हेमचन्द्रं स द्रक्ष्यति क्षितिनायकः ॥५३॥ तद्दर्शनात् प्रमुदितः केकीवाम्बुददर्शनात् । तं मुनि वन्दितुं नित्यं स भद्रात्मा त्वरिष्यते ।।५४।। तस्य सूरेजिनचैत्ये कुर्वतो धर्मदेशनाम् । राजा सश्रावकामात्यो वन्दनाय गमिष्यति ॥५५।। तत्र देवं नमस्कृत्य स तत्त्वमविदन्नपि । वन्दिष्यते तमाचार्यं भावशुद्धेन चेतसा ॥५६॥ स श्रुत्वा तन्मुखात् प्रीत्या विशुद्धां धर्मदेशनाम् । अणुव्रतानि सम्यक्त्वपूर्वकानि प्रपत्स्यते ॥५७।। स प्राप्तबोधो भविता श्रावकाचारपारगः । आस्थानेऽपि स्थितो धर्मगोष्ठ्या स्वं रमयिष्यति ॥५८॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
