________________
२२५
10
कुमारपालदेवप्रबन्धः । इत्थमुक्त्वा स्थिते, नृपं कुपितं दृष्ट्वा, पुनरुक्तम्
षट ड्)दर्शनपशुग्रामं चारयन् जैनगोचरे ॥१९॥ नृपस्तुष्टो लक्षं ददौ । श्रीहेमाचार्यैः पृष्टम्-'कुत आयाताः ?, क्व यास्यथ ?' पण्डितेनोक्तम्
कथाशेषे कर्णे धनिजनकृशा कासिनगरी, सहर्ष हेषन्ते हरिहरिति हम्मीरहरयः । सरस्वत्याश्लेषप्रवणलवणोदप्रणयिनि;
प्रभासस्य क्षेत्रे मम हृदयमुत्कण्ठितमदः ॥२०॥ एकदा एकेन चारणेनोक्तम्
हेम तुहाला कर [ मर जांह अचब्भू सिद्धि ।
ये चंपिअ हिट्ठामुहा तांह अचब्भू रिद्धि ॥२१॥ नृपेण सहस्रपञ्चकं द्रम्माणां दत्तम् । अन्येन उक्तम्
लच्छि वाणि मुह काणि सा पइं भागी मुह मरउं ।
हेमसूरि अत्थाणि जे ईसुर ते पंडिआ ॥२२॥ तस्य नृपपारितोषिके १०००० । पुनरेकदा पण्डितेनोक्तम्
सिरिहेमचलणचंदणतिलयं उ पिच्छ कुमारपालस्स ।
भालयले सरलयलो पइट्ठिओ मुत्तिमग्गु व्व ॥२३॥ तस्य षोडशसहस्रा दत्ताः । एकदा पं० सोमाईत: श्रीहेमाचार्यास्थानमागत्य[प]त्रक । समर्प[य]त् । 'कुतः आयाताः ?', 'स्वर्गात्'। पत्रकं उद्घाटितम् । स्वस्ति श्रीमति पत्तने नृपगुरुं श्रीहेमचन्द्रप्रभुं,
20 स्व[ : ]शक्रः प्रणिपत्य विज्ञपयति स्वामिन् ! त्वया सत्कृतम् । इन्दोरङ्कमृगे यमस्य महिषे स्वाहाप्रियस्य छगे;
विष्णो[ : ] मत्स्य-वराह-कच्छपकुले श्रुत्वाऽभयं तन्वताम् ॥२४॥ तस्य दाने सहस्र २० । पुनरेकेन पण्डितेनोक्तम्सप्तर्षयोऽपि खचराः सततं चरन्तो,
25 मोक्तुं क्षमा न हि मृगीं मृगयोः सकाशात् । जीयात् सदा नृपगुरुः प्रभुहेमसूरिरेकेन येन भुवि जन्तुवधो न्यषेधि ॥२५॥
15
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
