________________
संस्कृत काव्यानंद भाग १ लो. २७ तृणानि नोन्मूलयति प्रभञ्जनो, मृदूनि नीचैः प्रणतान सर्वतः समुच्छ्रितानेव तरू-प्रबाधते महान्महत्येव करोति विक्रमम. संचिन्त्य संचिन्त्य तमुग्रदण्डं, मृत्युं मनुष्यस्य विचक्षणस्य वर्षाम्बुसिक्ताइव चर्मबन्धाःसर्वे प्रयत्नाःशिथिलीभवन्ति२४५ वनेऽपि दोषा:प्रभवन्ति रागिणां,गृहेऽपि पञ्चेन्द्रियनिग्रहस्तपः अकुत्सिते कर्मणि यःप्रवर्तते, निवृत्तरागस्य गृहं तपोवनम२४६ आत्मा नदि संयमतोयपूर्णा, सत्यावहा शीलतटा दयोमिः तत्राभिषेकं कुरु पाण्डुपुत्र,नवारिणा शुध्यति चान्तरात्मा२४७ गुणी गुणं वेत्ति न वेत्ति निर्गुणो,बलीबलं वेत्ति न वेत्ति निर्बलः शुको वसन्तस्य गुगं न वायसः,करी चसिंहस्य बलंनमूषकः२४८ धनैनिष्कुलीनाः कुलीना भवन्ति धनरापदं मानवा निस्तरंति धनेभ्यःपरोबांधवोनास्तिलोकेधनान्यर्जयध्वंधनान्यजयध्वम् व्योमैकान्तविहारिणोऽपि विहगाः संपाप्नुवन्त्यापदं बध्यन्ते निपुणैरगाधसलिलान्मत्स्याः समुद्रादपि दुर्नीतं किमिहास्ति किं सुचरितं कः स्थानलाभे गुणः कालो हि व्यसनप्रसारितकरो गृह्णाति दूरादपि २५० अर्थाः पादरजोपमा गिरिनदीवेगोपमं यौवनं आयुष्यं जललोलविंदुचपलं फेनोपमं जीवितम् धर्म यो न करोति निन्दितमतिः स्वर्गार्गलोद्घाटन
धनिष्कास्य गुणं नवायस लावलं वेत्ति ना
