________________
४१२
षोडशाधिकशततमोऽध्यायः
वलितक श्राद्यम् । श्राद्यं देवमनुपमं पातु शिवम् ।
जगति परमादिभवं पातु प्राप्रणतोऽस्मि शिवम् ॥२२॥ शिरां प्रों जगति यवनितकदिशि निशिशि महाकपालम् ।
प्रणत मनोगत निरूपम सिद्धिदं भास्वररूपम् ॥२३॥
ऋजुं तु महागजेन्द्र त्रिगतिस्त्रिभुवन सिद्धिप्रवरम् । त्रिशूल भास्वरकर संघातैस्त्रैलोक्यविदित निजमहिमानम् ॥२४॥ यं दुं रक्ष पिशाच दानवसंघः प्रणमितशासनमतिक्रान्तम् । जलनिधिनादं महाबलभीषणं परमेष्ठिभावम्' ॥२५॥
एं दुं प्रों हारीत कृताहिभोगं मणिकिरण त्रिशूल विच्छुरितम् । हृदयवरकण्ठं सितभस्मदेह ब्रह्मादिदेव परिपठितगुणम् ॥२६॥ रां ज्ञं दु प्रों दिव्यविलेपनभूषित शरीरं दिव्य कुसुम वासितसितमुकुटम् । दिव्यनिषेवित निजचित्रवेषं निजदिव्याभरणम् ॥ २७॥
दिग्वेषं शशिकान्तिधरं हरं विविधरूपपरिगतम् ।
वाञ्छितवर रथ जगति सर्वत्र सुरवरं निरतिशयं विविधगुणशतनिलयम् ॥ २८ ॥ श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं श्रीं, न न न न न न न नों श्रोम् । देवाधिदेव वेदांगपठित सूर्यशशि मार्ग वन्दित तेजम् ॥२६॥
ए - नाट्येऽभिरतं जगतं सुखदमहाबल शक्ति सुरसैन्यबलम् । भीषणनायकसर्वमहाबल उद्दामम् ॥३०॥
ज्ञं दुं नों एकाक्षराक्षपरमजितं मन्त्रसर्वकृतास्तु ।
ज्ञानप्रभावं नानाकारं त्रिपथासुजट क्रीडाभिरचितम् ॥३१॥
१. परमेष्ठितरम् क ग । ३. वर्धिततेजस् क ग ।
२. पृथुलहृदयम् क ग ।
