________________
त्रयोदशाधिकशततमोऽध्यायः ।
विष्णुरुवाच । स्तोष्येऽहं सुरारिदमनं रिपूणां, वैरिहारणं' गजवक्त्रमुदन्तशोभम्। .
तं भाति कुन्द-हिम-शंख-शशांकदन्त, ताम्राभकान्तिवपुषं रुचिरारुणाभम् ॥१॥ तं भाति अर्पित जगच्छशिसूर्यमार्ग, गां गच्छतीव मेरु सुरारिहन्तुम् ।
___ तमहं नमामि भगवन् प्रमथेशजात, तर्जन सुरारिभयदं दनुदर्पहन्तुम् ॥२॥ ताराम मौक्तिक कृत वनमाल ग्रीव, वाराह वक्षदृढदंष्ट्र इवांशुशोभम् ।
भृगोपगीतमदगण्ड सुसेव्यमानम्, तमहं नमामि वरदं वरदायकं तम् ॥३॥ तारारिणं प्रमथभ्रातृवरं सुवेशम्, शम्भोद्वितीय एव मूत्तिः सुचारुवेशम् ।
नानाविचित्र रूपशोभित चारु हारं, नमामि गजाननं तं महाप्रमाणम् ॥४॥ नागेन्द्रभोग कृतशेरवरमूनि भान, लम्बन्तु चारुचमरं रणकार्यवीरम्।
स्तुवन्तु शक्रवनकान्तमहास्रमन्त, तं मातृयोगिप्राणमच्चित सुष्टमिष्टम् ॥५॥ टंकार हार रचनादित घण्ट शब्द, दंष्ट्राग्रलग्न दनुदन्तिघटा कलापम् ।
पंकांकरेणु रजपंकज चारुवर्च, चामीकराखचितमरकतसंसेव्यमानम् ॥६॥ लम्बन्तु कर्ण पर्ण-शंख-सुचारु चामरं, रक्तान्तनेत्र कर्णायतचारु तुगम् ।
गम्भीर गजित महारवभेद्यशब्दम्, 'गण्डांकुश परशुमेखल सूत्रधारम् ॥७॥
१. बिलेरिहाणाम् ग। ३. गजाननं तं क ग । ५. पटु क ।
२. भस्मातिव्यापित ग, तं भाति व्यापित क' ४. पद्यद्वयं क ग पुस्तके नास्ति । ६. दण्डां कुश क।
