________________
( ६७ ) वणैः पूक्लिौः कृमिकुलशतैराकृततनुः,
शुनीमन्वेति वा हतमपि च हन्त्येव मदनः ॥४०८॥ साधुकी निन्दा नहीं करना ।
देवनिन्दा च दारिद्री, गुरुनिन्दा च पातकी ।
धर्मनिन्दा भवेत् कुष्ठी, साधुनिन्दा कुलचयः ॥४०९।। यह सब नरकमें जाते है।
स्वामिद्रोही कृतघ्नश्च, येन (यो हि) विश्वासघातकः ।
ते नरा नरकं यान्ति, यावचन्द्रदिवाकरौ ॥४१० ॥ मूर्ख हित करनेवाला होनेपर मित्रके लायक नहीं है । ।
पण्डितोऽपि वरं शत्रुर्न मूो हितकारकः ।
वानरेण हतो राजा, विप्रचौरेण रक्षितः ॥४११ ॥ धर्मकथा से मूर्ख को लाभ नहीं होता । कि मौक्तिहारं न च मर्कटस्य,
मिष्टान्नपानं न च गर्दभस्य । अन्धस्य दीपं बधिरस्य गीतं । मूर्खस्य किं धर्मकथाप्रसंगः
॥४१२॥ कोनसा द्रव्य उत्तम है।
उत्तमं स्वार्जितं द्रव्यं, मध्यमं पितुरर्जितम् । अधमं मातृवित्वं च, स्त्रीवित्तं (स्वसुरवित्तं)
चाधमाधमम् ।। ४१३ ॥
