________________
( ७८ )
श्री सप्त स्मरणादि नित्यस्मरण.
भागल दोडें । दुष्ट विष्टना कंधर तोडें, नमि चाले तेहने तुं छोडें ॥ ६ ।। आवंतो थरहर कंपावे, डाह्याने जिम तिम atra | पहेलो तुं कडिमांथी आवे, सौ सीरख पन सीत न जावे ॥ ७ ॥ ही ही हुं हुं कार करावें, पांसलियां हाडां करडावें । ऊनाले पण अमल जगावें, तापे पहिरणमां मृतरावे ॥ ८ ॥ आसो कार्तिकमां तुज जोरो, हठ्यो न माने धागो दोरो । देश विदेश पडावें सोरो, करे सबल तुं तातो दोरो || || तुं हाथीनां हाडां भांजे, पापीने तोड़े कर पंजे । भगत वच्छल भक्त जो रंजे, तो सेवकने कोई न गंजे ॥ १० ॥ फोडे तुं डक डमरु डार्क, सुरपति सरिखा माने हाकं । धमके धुंसड धीसड धाकं, चडतो चाले चंचल चाकं ॥ ११ ॥ पिसुण पछाडण नहिं को तोथी, तुज जस बोल्या जाय न कोथी । स विलंब करो ए थोथी, महिर करी अलगा रहो मोथी || १२ || भगत थकी एवडी कां खेडो, अबल मीना छांटा रेडो । राखो भगतनो ए निवेडो, महाराज मूको मुज केडो || १३ || लाजवसो मा अजया राणी, गुरु आणा मानो गुणखाणी । घरे सीधावो करुणा आणी, कहुँ धुं नाके लीटि ताणी ॥ १४ ॥ मंत्र सहित ए छन्द जे पढसे, तेहने ताव कदि नहिं चढसे । कान्ति कमला देहे नीरोगं, लहेसे नवला लीला भोगं ।। १५ ।।
कलश.
ॐ नमो धरी आदि बीज, गुरु नाम वदीजे । आनंदपुर अवनीश, अजयपाल आखीजे ||
