________________
( ७४ )
श्री सप्त स्मरणादि नित्यस्मरण.
1
1
पीलिया, पापे पींड भराव्यां ॥ ते मुजः ॥ १६ ॥ हाली भवे हळ खेडीयां, फाड्यां पृथ्वीनां पेट । सुड निदान घ कीधां, दीघां बळद चपेट ! ते मुज० ॥ १७ ॥ माळीने भवे रोपीयां, नाना- विध वृक्ष | मूळ पत्र फळ फूलनां, लाग्यां पाप ते लक्ष || ते मुज० ॥ १८ ॥ अधोवाइयाने भवे, भर्यां अधिक भार । पोठी पुंठे कीडा पंड्या, दया नाणी लगार ।। ते मुज० ।। १९ ।। छीपाने भवे छेतर्या, कीधा रंगण पास । अनि आरंभ कीधा घणा, धातुवाद अभ्यास || ते मुज० || २० || शूरपणे रण झूझतां, मार्या माणस वृंद | मदिरा मांस माखण भख्यां, खाधां मूळ ने कंद || ते मुज० ॥ २१ ॥ खाण खणावी धातुनी, पाणी उलेच्यां । आरंभ कीधा अति घणा, पोते पाप ज संच्या || ते सुज० || २२ || कर्म अंगार कीया वळी, घर में दव दीधा । सम खाधा वीतरागना, कूडा कोस ज कीधा || ते मुज० || २३ || बील्ली भवे उंदर लिया, गीरोली इत्यारी । मूढ गमार तणे भवे में जू लीख मारी || ते मुज• ॥ २४ ॥ भाडभुंजा तणे भवे, एकेन्द्रिय जीव । ज्वारी चणा गहुं शेकीया, पाडंता रीव ॥ ते मुज० ॥ २५ ॥ खांडण पीसण गारना, आरंभ अनेक | रांधण इंधण अग्निनां कीधां पाप उदेक || ते मुज० ॥ २६ || विकथा चार कीधी वळी, सेव्या पांच प्रमाद । इष्ट वियोग पाब्या कीया, रुदन विवाद || ते मुज० ।। २७ ।। साधु अने श्रावक तणां व्रत लहीने भांग्यां । मूळ अने उत्तर तणां, मुज दूषण लाग्यां ॥ ते मुज० ॥ २८ ॥ साप वींछी सिंह
