________________
श्री पद्मावती आराधना ।
(७३)
दश प्रत्येक वनस्पति, चउदह साधारण । बी त्रि चउरिंद्रि जीवना, वे बे लाख विचार ॥ ते मुज० ॥ ४॥ देवता तियेच नारकी, चार चार प्रकाशी । चउदह लाख मनुष्यना, ए लाख चोराशी ॥ ते मुज० ॥ ५॥ इण भव परभव सेविया, जे पाप अढार । त्रिविध त्रिविध करी परिहरु, दुर्गतिना दातार ॥ ते मुज० ॥ ६ ॥ हिंसा कीधी जीवनी, बोन्या मृषावाद । दोष अदत्तादानना, मैथुन उन्माद ॥ ते मुज० ॥७॥ परिग्रह मेन्यो कारमो, कीधो क्रोध विशेष । मान माया लोभ में कीया, वळी राग ने द्वेष ॥ ते मुज. ॥८॥ कलह करी जीव दुहव्या, कीधां कूडा कलंक । निंदा कीधी पारकी, रति अरति निःशंक ॥ ते मुज० ॥३॥ चाडी कीधी चोतरे, कांधो थापण मोसो । कुगुरु कुदेव कुधर्मनो, भलो प्राण्यो भरोसो ॥ ते मुज० ॥ १० ॥ खाटकीने भवे में कीया, जीव नानाविध घात । चीडीमार भवे चरकलां, मायाँ दिन रात ॥ ते मुजः ॥ ११ ॥ काजी मुलांने भवे, पढी मंत्र कठोर । जीव अनेक जम्भे कीया, कीधां पाप अघोर ॥ ते मुज० ॥१२।। माछीने भवे माछलां, शान्यां जळवास । धीवर भील कोळी भवे, मृग पाड्या पाश ॥ते मुज० ॥ १३ ॥ कोटवाळने भवे में कीया, प्राकरा कर दंड। बंदीवान मरावीया, कोरडा छडी दंड ॥ ते मुज. ॥ १४ ॥ परमाधामीने भवे, दीधां नारकी दुःख । छेदन मेदन वेदना, ताडन अति तिक्ख ॥ ते मुजः ॥ १५ ॥ कुंभारने भवे में कीया, नीमाह पचाव्या । तेली भवे तिल
