________________
490
श्रावकभूमौ नैष्क्रम्यभूमिः
तथा हि ते (तस्य) तृष्णासंयोजनस्याकारे [s]धिष्ठानं, तृष्णासंयोजनं च जातिजराव्याधिमरणशोकपरिदेवदुःखदौर्मनस्योपायासबन्धनस्य,
रागद्वेषमोहबन्धनस्य
चाधिष्ठानं ।
तत्रायोगक्षेमामारेण अदुःखासुखस्थानीयेषु स्कन्धेषु दुःखाकारमवतरति । तथा दु:खासुख (T) स्थानीयाः स्कन्धाः सोपादा [ 3 ] ना दौष्ठुल्यसहगता अबीज [T]नुगता अविनिर्मुक्ता दु:खदुःखतया विपरिणामदुःखतया च । अनित्या, निरोधधर्माण: ।
एवमयं योगी सुखस्थानीयेषु संस्कारेषु, सुखायाश्च वेदनायां विपरिणामदुःखतामवतीर्णो भवति । यदुत संयोजनबन्धनाकारेण दुःखवेदनास्थानीयेषु संस्कारेषु[4] दुःखायां वेदनायां दुःखदुःखतामवतीर्णो भवति । यदुतानिष्टाकारेण अदुःखासुखस्थानीयेषु संस्कारेषु( ष्व ) दुःखासुखायाञ्च वेदनायां संस्कारदुःखतामवतीर्णो भवति । यदुता योगक्षेमाकारेण [1]
तस्यैवं भवति । संयोजनबन्धनाकारमनिष्टाकारं योगक्षेम [T]कारं चाधिपतिं कृत्वा तिसृषु वे [5]दनासु यत्किञ्चिद्वेदयितमिदमत्र दुःखस्येत्येवमयमनित्याकारपूर्व्वकेण मनस्कारेण दुःखाकारमवतीण्णों भवति । तस्यैवं भवतीन्द्रियमात्र ( त्रं ) सह (सः) उपलभते, विषयमात्रं । तज्जमनुभवमात्रं । चित्तमात्र हताआत्मेति (हतात्मेति ) । नाममात्रं । दर्शनमात्र
