________________
128
श्रावकभूमौ नष्क्रम्यभूमिः
भवन्ति । धृता, वचसा परिजिता, मनसा चान्वीक्षिता[:]। दृष्ट्या सुप्र[3]तिविष्टाः (विद्धाः) । एवं
बहुश्रुतो भवति । (contd. from p. 127)
पुग्गला सद्धा सीलवन्तो बहुस्सुता चागवन्तो पावन्तो, या तेसं सेवना निसेवना संसेवना भजना सम्भजना भत्ति सम्पत्ति तं सम्पवङ्कता-अयं वुच्चति कल्याणमित्तता ।; cf. A. N., III, 177-8 :
पियो गरु भावनीयो, वत्ता च वचनक्खमो । गम्भीरं च कथं कत्ता, नो चट्टाने नियोजको ॥ यम्हि एतानि ठानानि संविज्जन्तीध पुग्गले । सो मित्तो मित्तकामेन, अत्थकामानुकम्पतो।
अपि नासियमानेन, भजितब्बो तथाविधो ॥; cp.also, A.N. IV.208 : कल्याणमित्तता सीलानं आहारो; see also, Vsm. with Dipika III.61-5; AS, p. 44 (II.54), p. 279 (V. 17) योवे कतञ्जू कतवेदिधीरो। कल्याणमित्तो दहभत्ति च होति । दुक्खितस्स सक्कच्चं करोति किच्चं । तथाविधं सप्पुरिसं वदन्ती ति ।। Asanga enumerates the light aspects of कल्याणमित्रता in the Bodhi also : तत्राष्टाभिरंगः समन्वागतं बोधिसत्त्वस्य कल्याणमित्रं वेदितव्यम् । वृत्तस्थो भवति बोधिसत्वसंवरशीलेषु व्यवस्थितोऽखण्डच्छिद्रकारी । बहुश्रुतो भवति नव्युत्पन्नबुद्धिः । अधिगमयुक्तश्च भवति लामी भावनामयस्यान्यतमान्यतमस्य कुशलस्य लाभी शमथविपश्यनायाः । अनुकम्पकश्च भवति कारुणिकः सोऽध्युपेक्ष्य स्वं दृष्टधर्मसेवाविहारं परेषामर्थाय प्रयुज्यते । विशारदो भवति न परेषामस्य धर्म देशयतः स्मृतिः प्रतिभानं वा शारद्यभयात् प्रमुष्यते । क्षमश्च भवति परतोऽवमाननावहसनावस्पन्दनदुरुक्त-दुरागतादीनामनिष्टानां वचस्पथानां विविधानाञ्च सत्त्वविप्रतिपत्तीनाम् । अपरिखिन्नमानसश्च भवति बलवान् प्रतिसंख्यानबहुलः अकिलासी चतसृणां परिषदां धर्मदेशनाय । कल्याणवाक्यश्च भवति वाक्करणेनोपेतो धर्मताप्रणष्टस्पष्टवाक् । Bodhi, pp. 163-4; see also कल्याणमित्तपरियेसना, The Path of Freedom, ch. V., pp. 4853; Bapat, Comparative Study, pp. 32-3.