________________
107
नैष्क्रम्यभूमिः
कुशला अर्थोपसंहितास्तदन्वया [ अ ] स्य स्मृतिर्यावत्स्वपनकालानुवतिनी भवति । यथास्य सुप्तस्यापि त एव धर्मा जाग्रतो वा अभिलपन्ति तेष्वेव च धर्मेषु तच्चित्तं बहुलमनुविचरति । इति यथास्मृत्या यथास्मृतः । [6] कुशल चित्तशय्यां कल्पयति । अव्याकृतचित्तो वा [] एवं स्मृतः शय्यां कल्पयति ।
कथं संप्रजानन्तो ( जानन् ) शय्यां कल्पयति । सुप्तस्यास्य तथा स्मृतस्य यस्मिन्समये [ अ ] न्यतमान्यतमेनोपक्लेशेन चेतसः संक्लेशो भवति । स उत्पद्यमानमेव तं संक्लेशं सम्यगेव प्रजानाति, नाधिवासयति, प्रजहाति प्रतिविध्यति । [7] प्रत्युदावर्त्तयति मानसं । तेनोच्यते संप्रजानं (नन् ) शय्यां कल्पयति ।
कथमुत्थानसंज्ञामेव मनसिकुन् शय्यां कल्पयति । स वीर्य संप्रगृहीतं चित्तं कृत्वा शय्यां कल्पयति । सुप्रतिबुद्धिकया सुहर्षक्त (सुहृष्टचित्त) - स्तद्यथा आरण्यको मृगः । नो तु सर्व्वेण सर्वं विद्धमवक्रमणनिम्नं चित्तं करोति । तत्प्रवणं । न तत्प्रभो (भा) रमपि ( 1 ) [ 8 ] चास्यैवं भवति । अहो बताहं बुद्धानुज्ञातां जागरितां (कां) सर्व्वेण सर्वं सर्व्वथा सम्पादयेयमिति । तस्याश्च सम्पादनार्थं त्व[[]शंसेन, रसेन, प्रयोगेण, छन्दगतो विहरत्यभियुक्तश्च [1] अपि चास्यैवं भवति । यथाहमद्य
