________________
नष्क्रम्यभूमिः
भवति । यदस्य दिवसे शोचयितव्यं च भवति । तेन च यः स्पृष्टो भवति । हस्तो(तौ) वा पादो(दौ) वा, अन्यतमा[6]न्यतमज्वा (मंवा ) अंगप्रत्यंगं, बहिर्धा गुप्यनीयं (गोपनीयं ) भवत्यात्मनः परेषां च (।) तन्निदानाश्चास्योत्पद्यन्ते । काये बहवः कायिका आबाधाः। तद्यथा गण्डः, पिटकः, दद्रू, विचिका, कण्डू [:], कुष्ठः, किटिभः, किवासो (किलासो), ज्वरः कासः शोथ:, शोषापस्मार (शोषोऽपस्मार), आटक्कर, पाण्डुरोगः, रुधिरं, पित्तभगन्दर इतीमे चान्ये भैरंभगया ([अ]प्येवंभागीयाः) काये का[7]यिका आबाधा उत्पद्यन्ते । भुक्तम्वा[अ]स्य विपद्यते । येनास्य काये विषुचिका सन्तिष्ठते । अयमुच्यते
(contd. from p. 76)
विपरिणमति for अति (Tib. yons su hju bar hgyur ba). He further adds that the Tibetan translation suggests the following text preceding to the word विपरिणमतिउत्कर्षयति / तेषामेकत्यानि च विण्मूत्रवस्तुना. But I think, the context does not suggest this emendation. Tibetan translation is : brta bar hgyur ba dan / de dag las la la ni bśan ba dan / gci baḥi dros por yons su hjug par
hgyur sin, see, ibid, p. 141, f.n. 29. 1. Wayman emends this as यदस्यकस्मिन्. 2. Wayman reads शोषः, but the MS. seems to be correct
and no such emendation is required, as ge has been enumerated in the Ayurvedic texts as a kind of disease, i.e., swelling; vide, Caraka, I. 18, p. 90 sq.
