________________
गा० ४२-४३-४४ ]
(२३) [ द्रव्य-स्तव-भाव-स्तवयोर्भेद-विचारः सव्वत्थ णिर-भिसंगत्तणेण जइ-जोगमो महं होइ.। एसो उ अभिसंगा कत्थइ तुच्छे वि तुच्छो उ. ॥४२॥
॥पञ्चा० ६-१८ ॥ + सर्वत्र
यति योग एव निर-ऽभिष्वङ्गत्वेन हेतुना महान्
भवति अतः सकाशात् । एष तु-द्रव्य-स्तवः
तुच्छेऽपि-वस्तुनि अभिष्वङ्गात् कारणात्
तुच्छ एव ।। ४२ ॥ क्वचित्
जम्हा उ अभिस्संगो जीवं दूसहे णियमओ चेव । तद्-दृसियस्स जोगो विस-घारिय-जोग-तुल्लो उ. ॥४३॥ यस्मात्तु,
दूषयति अभिष्वङ्गः प्रकृत्यैव
नियमत एव-तथा-ऽनुभूतेः । जीवम्तथा = दृषितस्य
तत्त्वतःयोगः सर्व एव
विष-घारित-योग-तुल्यः अ-शुद्धः,
इति ॥ ४३ ॥ जइणो अ-दूसियरस हेयाओ सव्वहा णियत्तस्स। सुद्धो अ उवादेए, अ-कलंको सव्वहा सो उ. ॥४४॥
॥पञ्चा० ६२०॥ यते
शुद्धश्च अ-दूषितस्य-सामायिक-भावेन उपादेये-वस्तुनि आज्ञा प्रवृत्त्या, हेयात् सर्वथा निवृत्तस्य-तत्-स्व-भावतया
