________________
ग० १८६-१८७ !
( ९१ )
[ सन्न्यायो न लयुः कर्तव्यः
तत् तस्मात्,
कथम् इतर-वचन-सिद्धम् सद्-वचन-सिद्धम् सिध्यति वस्तुः = हिंसा-दोषा-ऽऽदि
ततः = वेद वचनाद् ? । इति-गाथा-ऽर्थः ॥ १८५ ॥
ण हि रयण-गुणाऽ-रयणे कया-चिद ऽवि होंति उवल-साहम्मा. एवं वयण-नर-गुणा ण होति सामण्ण वयणम्मि.॥१८६॥ न हि
कदाचिदऽपि • रत्न-गुणाः शिरः शूल-शमना-ऽऽदयः भवन्ति अ-रत्ने
उपल-साधात् । * एवम्
न भवन्ति वचना-ऽन्तर गुणाः-हिंसा-दोषा-ऽऽदयः सामान्य-वचने = [विशेष-गुणा-5
योगात् ] || १८६ ।। तो एवं सण-णाओ ण बुहेण अ-ट्ठाण-ट्ठावणाए उ । सइ लहुओ कायव्वो चास-पंचास-णाएणं. ॥ १८७॥ तद,
अ-स्थान-स्थापनया = [वचना-ऽन्तरे एवम्
नियोगेन ] सन-न्यायः-विशेष वचनतः सदा
लघुः बुधेन
कर्तव्यः ।
["कथम् ?" इत्याऽऽह, :"चास-पञ्चाशन-न्यायेन (?)=] अ-संभविनोऽ-संभव-प्रदर्शन गत्या (?) ।।१८७॥ तत्र युक्तिमाऽऽह:
