________________
षष्टोऽध्यायः ।
१३५
संरम्भसमारम्भे प्रारम्भे य तहेव य ।
उ० अध्य० २४ गाथा २१ तिविहं तिविहेणं मणेणं वायाए कायणं न करेमि न कारवेमि करतं पि अन्नं न समणुजाणामि ।
दशवकालिक अ० ४ दशैते भगवद्भिरुक्तास्तेषां वियोजीकरणं तु हिंसा ॥१॥ इत्यादि । अपि च भावसव्यपेक्षस्यैव,कर्मबन्धोऽन्यपेतु युक्तः। तथाहि-वैद्यस्यागमसव्यपेक्षस्य, सम्यक् क्रियां कुर्वतो,यद्यप्यातुरविपत्तिर्भवति, तथापि न वैरानुषङ्गो भावदोषाभावाद् । अपरस्य तु सर्यबुद्धश्या रज्जुमपि घ्नतो भावदोषात्कर्मबन्धः । तद्रहितस्य तु न बन्ध इति । उक्त चागमे, उच्चालयमिपाए। इत्यादि तण्डुलमत्स्याख्यानकं तु सुप्रसिद्धमेव । तदेवंविधवध्यवधकभावापेक्षया स्यात् । सदृशं स्यादसदृशत्वमिति । अन्यथाऽनाचार इति ॥७॥
वृत्ति शीलाङ्काचार्य कृत
