________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ६५६२-६५६६
जातिमदेविप्रपुत्र दृष्टान्तः
॥६२॥
દા
॥६५॥
॥६६॥
तो कयअब्भुट्ठाणेण, नंदणुज्जाणपालगेण सयं । भणिओ कुमार ! चक्खुं, खिवसु खणं इहपएसम्मि पसरंतबहलपरिमल-मिलंत अलियलयकलियसाहऽग्गा । रुद्दक्खमालहत्था, बउला जोगि व्य रेहंति कंकेल्लिणो वि उम्मिल्ल - पल्लबुल्लिहियनहयलाऽऽभोगा । पज्जलियजलणपुंज व्य, दिंति विरहीण संतायं ॥ ६४ ॥ | कमलमुही किंसुयकुसुम - अंसुया मल्लियामउलदसणा । पाडलनयणा कोरइय-कुरवयत्थवयथोरथणी फुरियसुसिणिद्धतिलया, वणलच्छी तारपरहुयरवेण । 1उग्गायइ व्य वम्मह - महिवड़णो तिजयविजयजसं | इय नंदणवणवालय - पिसुणियतरुसोहदुगुणिउच्छाहो । सो उज्जाणस्सऽब्भं - तरम्मि परिभमिउमाऽऽरद्धो | परिभममाणेण य तेण, कहवि एगत्थ वणनिउंजम्मि । वट्टंतो सज्झाए, एगो दिट्ठो मुणियरिट्ठो तो पाविट्ठत्तणओ, जाइमयं परममुव्वहन्तेण । परिहासं काउमणेणं, वंदिओ भत्तिसारं च भणितो य भदंत ! ममं भवभयभीरुस्स कहसु नियधम्मं । तुज्झ पयपउममूले, जा पडिवज्जामि पव्वज्जं ॥७०॥ उज्जुयभावत्तणओ, भणिओ मुणिणा वि जीवदयामूलो । अलियपरदव्यमेहुण - परिग्गहच्चायपडिबद्धो ॥७१॥ | पिंडविसुद्धिप्पमुह - प्यहाणगुणनिवहबंधुरो सम्मं । सिवगइपज्जवसाणो, जयगुरुजिणदेसियो धम्मो
॥६७॥
॥६८॥
॥६९॥
॥७२॥
॥७५॥
॥७७॥ ॥७८॥
अह तं सोऊणं सो, सहासमुल्लविउमेवमाऽऽरद्धो । हे समण ! केण एवं वेलविओ तं सि धुत्तेण | पच्चक्खदिस्समाणं पि, जेण मोत्तूण दिव्यविसयसुहं । परमऽप्पाणं च किलेस - कप्पणाए निवाडेसि जीवदयाइविहीए, धम्मो तस्स प्फलं च मोक्खो ति । दद्रूण केण सिद्धं, कटुं जं एवमाऽऽयरसि ता एहि मए सद्धिं, वणलच्छिं पेच्छ मुंच पासंडं । विलससु पासायगओ, समं मयच्छीहि य जहिच्छं ॥ ७६ ॥ इय असमंजसभासिय- हासियनियपरियणेण तेण मुणी । घेतूण करे तत्तो, गिहहुत्तं नेउमाऽऽरद्धो एत्थंतरम्मि वणदेवयाए, मुणिहसणजायकोवाए । कट्टं व नट्ठचेट्ठो, निवाडिओ सो महीवट्टे साहू वि मणागं पि हु, अपउस्सन्तो ठिओ सकिच्चम्मि । सुलसो वि तहाऽवत्थो, गेहे नीओ वयस्सेहिं ॥७९॥ सिट्ठो तव्युत्तंतो, कया य तप्पसमणऽट्ठया पिउणा । देवयपूयापमुहा, विविहोवाया दुहट्टेण ॥८०॥ न मणागं पि हु जाओ, तदुवसमो तो मुणिस्स सो पासे । नेऊणं पम्मुक्को, जाओ पउणो मणागं च ॥८१॥ भणितो य मुणी पिउणा, भयवं! तुह हीलणाफलं एयं । ता कुणसु पसायं अव-हरेसु दोसं सुयस्स ममं ॥ ८२ ॥ एमाऽऽड़ जा पयंपड़, पुरोहिओ देवयाए ता युतं । किं रे मिलेच्छसच्छह!, सच्छंदं बहु समुल्लयसि ॥८३॥ जड़ दुट्ठसुओ एसो, मुणिणो दासो व्व वट्टइ सया वि । ता पउणतं पाउणइ इयरहा नऽत्थि जीयं पि ॥ ८४ ॥ तो जहतह जीवंतं, पेहिस्समऽहं ति चिंतयंतेण । पिउणा समप्पिओ सो, मुणिस्स तेणाऽवि भणियमिणं ॥८५॥ अस्संजए गिहत्थे, कुव्यन्ति परिग्गहम्मि नो समणा । पडिवज्जइ जड़ दिक्खं, ता ठाउ इमो मह समीवे ॥८६॥ एवं भणिए मुणिणा, पुरोहिएणं पयंपिओ पुत्तो । वच्छ ! न जइ वि हु जुत्तं, तुहहुत्तं एवमुल्लविजं દળો तहवि हु परो उवाओ, न विज्जए तुज्झ जीवियव्यम्मि । ता एयस्स समीये, जइस्स गिण्हाहि पव्वज्जं ॥८८॥ न य वच्छ! अकल्लाणं, होही तुह धम्ममाऽऽयरंतस्स । मणवंछियसंपाडण - पडुओ धम्मो परं जेण ॥८९॥ | अह निरुवममरणभयु - भवन्तसन्तावदीणवयणेण । सुलसेण अकामेण वि, वयणं जणगस्स पडिवन्नं ॥९०॥ |पब्वाविओ य मुणिणा, कायव्यविही य दंसिओ सव्यो । जाणाविओ य समयऽत्थ - वित्थरं उचियसमयम्मि ॥ ९१ ॥ मच्चुभयगहियदिक्खो, विचित्तपरिवत्तमाणसुत्तप्रत्थो । जाओ जिणिदधम्मम्मि सो थिरो विणयनिरओ य ॥९२॥ नवरं नो जाइमयं, मुयइ मुणंतो तस्स फलमऽसुहं । तमडणाऽऽलोइतु मओ, जाओ देवो य सोहम्मे ॥ ९३ ॥ आउक्खयम्मि तत्तो, चविऊणं नंदीवद्वणपुरम्मि । जाईमयदोसेणं, मायंगसुओ समुप्पन्नो ईसिचिरसुकयवसओ, रूवी सोहग्गवं च संयुत्तो । जणमणनयणाऽऽणंद, कमेण पत्तो य तरुणत्तं दट्ठूण य विलसंते, नायरए सो विचिंतए एवं । सिट्ठजणनिंदणिज्जं, धिद्धी! हु जीवियं मज्झ तारुन्नसिरी जस्सेरिसी वि, मायंगसंगगयसोहा । रन्ननलिणि व्य निव्वुइ-मुवजणयइ नो विसिट्ठाणं हयविहि! विहिओ जम्मो, कुलम्मि जड़ निंदियम्मि मह तुमए । रूवाऽऽइणो गुणा किं, विहल च्चिय ता समुवणीया॥९८॥ अहवा किमडणेणाऽण-त्थएण परिदेविएण वच्चामि । देसम्मि तम्मि जम्मि, जाई नो मुणइ मज्झ जणो ॥९९॥
॥९४॥
॥९५॥
॥९६॥
॥९७॥
1. उग्गायणि पाठां० ।
185
॥७३॥
॥७४॥