Samveg Rangshala

SR No.: 002420
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayanandvijay
Publisher: Lehar Kundan Group
Total Pages: 308
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 15 MB

Page 164

संवेगरंगशाला श्लोक नं. ४६०१-४६३७
आलोचनाविधानद्वारम् जाइकुलविणयनाणे, दंसणचरणेहिं होइ संपन्नो । खंतो दंतो अमाई, अपच्छयावी य बोधव्यो जाईकुलसंपन्नो, पायमज्जं न सेवइ कहिंचि । आसेविउं च पच्छा, तग्गुणओ सम्ममाडलोए
રા विणएण उ संपन्नो, निसेज्जकिइकम्ममाऽऽइविणएणं । आलोएइ जहुत्तं, सुद्धसहायो सयं पावं
॥३॥ नाणेण उ संपन्नो, दोसविवागं वियाणिउं घोरं । आलोएइ सुहं चिय, पायच्छित्तं च अवगच्छे सुद्धो अहं ति सम्म, सद्दहई दंसणेण संपन्नो । चरणेण उ संपन्नो, न कुणइ भुज्जो तमऽवराह ॥५॥ अवियडिए य चरितं, न सुज्झइ मे ति सम्माउडलोए । खंतो आयरिएहिं, फसं भणिओ वि नो रूसे ॥६॥ दंतो समत्थु योर्चा, पच्छित्तं जमिह दिज्जए तस्स । न प्पलिउंचे व अमाई, अपच्छयावी न परितप्पे ॥७॥ एयारिसेण तम्हा, दायव्याडलोयणा जइजणेणं । संविग्गेणऽप्पाणं, कयत्थमिय मन्नमाणेणं
૧૮ परलोयम्मि अवाया, एएसिं दारुण ति दोसाणं । धन्नो हं जस्स गुरू, इहेव ते मे विसोहिन्ति सोहीए अभीएणं, अपुणक्करणुज्जएण दोसाणं । नो पडिवक्खजुएणं, जमेस भणिओ अजोगो ति ॥१०॥
___ आकंपइत्ता' अणुमाणइत्ता', जं दिटुं' बायरं च सुहुमं वा । छन्नं सदाऽडऊलयं', बहुजण 'अव्वत्त तस्सेवी० [दारगाहा]
॥११॥ येयावच्याउडईहिं, पुव्वं आकंपइत्तु आयरियं । आलोएइ कहं मे, थेवं वियरेज्ज पच्छित्तं ।
॥१२॥ तथाहिभत्तेण व पाणेण य, उवगरणेणं च कीइकम्मेणं । आकंपेऊण गणिं, करेड़ आलोयणं कोई
॥१३॥ आलोइयं असेसं, होही काही अणुग्गहमिमो ति । इय आलोइंतस्स उ, पढमो आलोयणादोसो ॥१४॥ नाऊण विसं पुरिसो, जह को वि पिवेज्ज जीवियऽत्थी उ । मन्नतो हियमऽहियं, सल्लविसोही तहेसा वि ॥१५॥ किं एस उग्गदंडो, मिउदंडो व ति एवमडणुमाणे । अहव अबलो ति थेवं, पच्छित्तं मज्झ देज्जाहि . ॥१६॥ धन्ना ते भगवंतो. सद्र निसट्रं च जे कणंति तयं । वयइ निहीणो ख अहं, जं न समत्थो तवं काउं ॥१७॥ जाणह य मज्झ थाम, गहणीदोबल्लया अणाऽऽरोग्गं । तुम्ह पभावेण इम, सोहिं बहु नित्थरिस्सामि ॥१८॥ अणुमाणेऊण गुरुं, एवं आलोयणं तओ पच्छा । कुणइ ससल्लो ता सो, बीयो आलोयणादोसो ॥१९॥ गुणकारओ ति भुंजइ, जहा सुहडत्थी अपत्थमाडडहारं । पच्छा विवागकड्यं, सल्लविसोही तहेसा वि ॥२०॥ | दिट्ठा उ जे परेणं, दोसा वियडेइ ते च्चिय न अन्ने । सोहिभया जाणंतु य, एसो एयाऽवराहो ति ॥२१॥ मोहेण मोहियमई, अद्दिटुं सव्यहा निगृहेंतो । आलोएइ जं तं, तईओ आलोयणादोसो . ॥२२॥ जह यालुयाए अवडो, पूरइ उक्कीरमाणओ चेव । तह कम्माऽऽयाणकरी, सल्लविसोही इमा होइ ॥२३॥ बायरयड्डयराहे, जो आलोएइ सुहुमए नेय । अहवा सुहुमे वियडइ, वमन्नतो उ एवं तु ॥२४॥ जो सुहुमे आलोयइ, सो किह नाडडलोए बायरे दोसे । अहया जो बायरए, वियडइ सो किं न सुहुमे उ ॥२५॥ बायरमाउडलोएइ, ययभंगो जत्थ जत्थ से जाओ । पच्छाएइ य सुहुमं, चउत्थओ वियडणादोसो . ॥२६॥ जह कंसियभिंगारो, अंतो मइलो वि सुद्धओ बाहिं । अंतो ससल्लदोसा, सल्लविसोही तहेसावि केवलइ न्विय सुहुमे, आलोयइ थूलए उ गोयेइ । भयमयमायासहिओ, भवइ य सो पंचमो दोसो ॥२८॥ रसपीयलं व कडयं, जह वा जुतीसुवन्नकडयं च । जह व जउपूरकडयं, सल्लविसोही तहेसा वि ॥२९॥ जइ मूलगुणे उत्तर-गुणे य कस्सइ विराहणा होज्जा । पढमे बीए तइए, चउत्थए पंचमे च वए રે को तस्स दिज्जइ तयो, इय पच्छन्नं पपुच्छिउं कुणइ । सयमयि पायच्छित्तं, छट्ठो आलोयणादोसो ॥३१॥ अहवा आलोइंतो, छन्नं आलोयए जहा नवरं । निसुणेड़ अप्पण च्चिय, न परो छट्ठो भवइ एवं ॥३२॥ मयतण्हाओ उदयं, इच्छइ कूरं व चंदपरिवेसे । जो सो इच्छइ सोहिं, अकता अप्पणो दोसे ॥३३॥ पक्खिय-चाउम्मासिय-संयच्छरिएसु सोहिकालेसु । सद्दाऽऽउले कहेइ, दोसे सो होइ सत्तमओ ॥३४॥ अरहट्टघडीसरिसी, अहया 'युदंछिओवमा होइ । भिन्नघडसरिच्छा वा, सल्लविसोही इमा तस्स ॥३५॥ एक्कस्साउडलोड़ता, जो आलोए पुणो वि अन्नस्स । ते चेव उ अवराहे, तं होइ बहुजणं ना ॥३६॥ आलोइऊण गुरुणो, पायच्छित्तं पडिच्छिउं तत्तो । तमसद्दहओ पुच्छइ, अन्नडन्नं अट्ठमो दोसो 1. अच्चन्त पाठां० । 2. निसट्टे = प्रचुरम् । 3. केवलइ = केवलान् । 4. वुदंछिओवमा = यथा वृन्दे क्षुतं न गण्यते तथा इति प्रतिभाति BI
139