________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ३६६५-३६६६
दशार्णकूटस्य गजाग्रपदनामोत्पत्तिः - संलेखनाद्वारम् "दशार्णकूटस्य गजाग्रपदनामोत्पत्तिः" - किर पुब्बिं तत्थ पुरे, दसन्नभद्दो महानियो आसि । तस्स य पंच सयाई, सुरुवरमणीण 'ओरोहो ॥६५॥ नियजोव्वणेण रूपेण. रायलच्छीए पवरसेणाए । पडिबद्धो सो सेसे, अवमन्नइ मेडणीवइणो
દુદ્દા अह एगम्मि अवसरे, दसन्नकुडे गिरिम्मि जगनाहो । सिरिवद्धमाणसामी, समोसढो आगया तियसा तह बंदिस्सामि जिणं, जह केणवि नेय वंदिओ पुब्बिं । इइ गव्यमुव्यहंतो, सव्वविभूईए संजुत्तो ૬૮ चउरंगबलसणाहो, दसन्नभद्दो नियो गयाऽऽरुढो । अंतेउरपरियरिओ, गंतूणं वंदए नाहं
॥६९॥ अह तम्मणोगयकुवियप्प-मऽवगच्छिऊण सुरनाहो । अइरावणययणे निम्म-येइ अद्वेय वरदसणे ॥७०॥ एक्केक्कम्मि य दसणे, विउब्वइ अट्ठ अट्ठ वावीओ । एक्केक्काए वावीए, तयऽणु अट्ठट्ठ पउमाई ॥७१॥ पउमे पउमे पवराई, अट्ठ पत्ताई तत्थ एक्केक्के । पत्ते बत्तीसनिबद्ध-नाडयं निम्मवित्ताणं
॥७२॥ तत्थाऽऽरुढो संतो. अणेगसरकोडिपरिवडो सामि । तिपयाहिणिउं वंदड. अच्छरियकरीए रिद्धीए ॥७३॥ इय रिद्धिजुयं सक्कं, दटुं गयरद्धिगारयो राया । पुब्बिं अणेण धम्मो, ओ मए नो अहन्नेण ॥७४॥ ता संपयं पि तं उवचिणेमि, इइ चिंतिऊण तव्वेलं । पव्वज्जं पडिवज्जड़, चेच्चा रज्जं महप्पा सो ॥७५॥ अह सक्कहत्थिणो तत्थ, पव्वए देवयाउणुभावेण । अग्गपयाइं खुत्ताई, टंकि उक्कीरियाणि व्य
॥७६॥ तो सो दसन्नकूडो, तप्पभिई चिय समत्थलोयम्मि । पत्तो परं पसिद्धिं, गयडग्गपयगो ति नामेण । ॥७७॥ इय तत्थ गयडग्गपए, भयवं स महागिरी समणसीहो । चिरसुचरियसामन्नो, निस्सामन्नं तवं काउं ૭૮ जहविहिभावियभावण-निवहो क्यभत्तपच्चक्खाणो य । असुरसुरख्यरमहिओ, मरिउं देवत्तमऽणुपत्तो
॥७९॥ एवं सव्वेणं चिय, भववासविणासमऽभिलसंतेण । सुपसत्थभावणासुं, पमायविरहेण जड़यव्यं
૮૦ डय चउकसायभयभंजणीए. संवेगरंगसालाए । आराहणाए मलिल्ल-यम्मि परिकम्मविहिदारे
॥८१॥ पत्थुयपन्नरसण्हं, पडिदाराणं, कमाडणुसारेणं । भणियमिमं चोद्दसम, भावणविसयं पडिदारं
૧૮૨ सुपसत्थभावणाभावगो वि, नाउराहणं खमइ काउं । जेण विणा तं भन्नइ, एत्तो संलेहणादारं ॥८३॥ अहवा सव्येसुं पि हु, अरिहाऽऽइसु पुव्वभणियदारेसु । परिकम्ममेव पगयं, तं च भये भायसुद्धीए । ૮૪ भावविसुद्धी उ हवेज्ज, तिब्बरागाऽऽइवासणाविगमे । तग्विगमो पुण मोहो-दयस्स विद्धसभावम्मि ॥८५॥ तविद्धंसो पाएण, देहधाऊणमऽवचयवसेण । तदऽवचओ पुण जायड़, विचित्ततवसेवणाऽऽईहिं
દી तवसेवणं पि संले-हणाऽणुगं होड़ पत्थुयऽत्थकरं । ता एतो वित्थरओ, भन्नइ संलेहणादारं . ॥८७॥
“संलेखनाद्वारम्" - संलेहणा य एत्थं, तवकिरिया जिणवरेहिं पन्नता । जं तीए संलिहिज्जइ, देहकसायाउडइ नियमेण ॥८८m ओहेणं सव्वा चिय, तवकिरिया जड़ वि एरिसी होइ । तह वि य इमा विसिट्ठा, घेप्पड़ जा चरिमकालम्मि॥८९॥ एसा हि सुदीहरदुप्प-सज्झवाहिम्मि अहव उवसग्गे । चारित्तधणविणासण-करम्मि वा कारणम्मि परे ॥९०॥ सोइंदियाऽऽइविगलत-संभवे अहव तिक्खभिक्खे । कायव्या धीरेणं, समणेणं सायएणं च
॥९१॥ जओपरिवालिऊण विमलं, सावगधम्म सुदीहरं कालं । आगमविहीए काउं, सम्म संलेहणं अंते
॥९२॥ आराहिउग्गकिरिया, इह आणंदाऽऽइणो महासत्ता । पत्ता कमेण परम, कल्लाणपरंपरमुयारं
॥९३॥ च्चिय. चिरं पि चरिऊण दच्वरं चरणं । आजम्मं तं दितं. तवं च तविउं महापरिसा ॥९४॥ अंते विसेससंले-हणाए संलिहियदव्यभावा य । कालं काउं सुव्यंति, पुवरिसिणो वि सिद्धिगया ॥९५॥ | तित्थयरा वि हु तइलोक्क-तिलयभूया वि विबुहमहिया वि । अप्पडिहयनिम्मलनाण-किरणउज्जोवियजया वि॥१६॥ सिरिरिसहसामिपमुहा, जेहि वि किर सिज्झियव्ययमऽवस्सं । ते वि विसेसतवपरा, अंते जाया किर तहाहि ॥९॥ निव्वाणमेत्तकिरिया, सा चोद्दसमेण पढमनाहस्स । सेसाणं मासिएणं, वीरजिणिंदस्स छटेणं
॥९८॥ तप्पखवाइणो ता, ताण कमेणेव भविउकामस्स । भवभीयरसऽन्नस्स यि, जुत्ता संलेहेणा काउं ॥९९॥ 1. ओरोहो = अवरोधः = अन्तःपुरम् । 2. निव्वाणमन्तकिरिया = निर्वाणम् = अन्तक्रिया = मोक्षः BI
112