________________
[ आख्याते क़्यादयः ] टीकाद्वयोपेता।
(११७) ( स्तम्भुस्तुम्भुस्कम्भुस्कुम्भुस्कुञ्भ्यो नुर्ना च) स्कुनोति, स्कुन्वन्ति। स्कुन्वीत।स्कु.तुताम् । स्कुनाति । अस्कुनीत । चुस्कुविषे। अस्कौषीत् । अस्कोष्ट ॥ स्तम्भुइर् स्तम्भु स्कम्भु स्कुम्भु रोधने । एतेपवन्तः (वेः स्तम्भादीनां सस्य षः स्यात् ) विष्टन्नोति, विष्टभ्राति । व्यष्टनात् । वितष्टम्भ, वितष्टम्भतुः । विष्कन्नोति ॥
(सुबोधिनी)-स्तम्भुस्तुम्भुस्कम्भुस्कुम्भुस्कुञ्भ्यो तुर्ना च॥स्तम्भादयश्चत्वारः सौत्राः सर्वे रोदनार्था इत्येके । माधवस्तुं प्रथमतृतीयौ स्तम्भार्थों द्वितीयो निष्कोषणार्थः चतुर्थो धारणार्थ इत्याह । एते पवन्तः । नो लोप इति नलोपः । स्तनोति, स्तनाति ॥ (तत्त्वदी०)-स्तम्भु पन्त इति ॥ पं परस्मैपदमस्त्येषामिति पवन्तः ।
(हसादान हौ) हान्ताद्धातो स्थाने आनः स्याद्धौ परे ॥ स्तुभान । स्कभान । असाभत्-अस्तम्भीत् ॥ युञ् बन्धने । युनाति । योता ॥ पूञ पवने ॥ (सुबोधिनी) हसादान हो॥ हसादिति धातोविशेषणम् । तेन तदन्तलाभः । अत इत्यारम्भसामथ्योत्संनिपातपरिभाषाया अप्रवृत्तेहेलक। स्तभान । इरितोवेति वा ङः । अस्तभत्--अस्तम्भीत् ॥
(तत्त्वदी० )-हसादान हो॥ हसादिति धातोविशेषणात्तदन्तलाभ इत्याशयेनाहहसान्तादिति। येन नाप्राप्तन्यायेन नाप्रत्ययं बाधित्वा एवायं न तु नुमपि । तेन पक्षे स्तभ्नुहीत्येव ॥
प्वादेवस्वः॥ कर्तरि चतुषु ॥ पुनाति । अपावीत् ॥ लूञ् छेदने । लुनाति । अलावीत् ॥ तृञ् आच्छादने । स्तृणाति । तस्तार, तस्तरतुः। स्तीर्यात्। स्तरिषीष्ट-स्तीढुष्ट । अस्तारीत्। अस्तरिष्ट-अस्तीष्टकृत्र हिंसायाम् ॥ कृणाति । चकरे । करिषीष्ट-कीर्षीष्ट । अकरिष्ट-अकरीष्टअकीष्टं । (पेसेरिटो न दीर्घः सीष्टादेश्च) वृक्ष वरणे। वृणाति। बर्यात्। वरिषीष्ट-चूर्षीष्ट । अवरीष्-अवष्टं ॥ धू- कम्पने । धुनाति । दुधविथदुधोथ । धविता-धोता । अधावीत् । अधविष्ट-अधोष्ट ॥ ग्रह उपादाने । गृहाति । गृहाण । जग्राह, जगृहतुः ग्रहीषीष्ट । ग्रहीता । अग्रहीष्ट ॥ इत्यात्पे ॥श हिंसायाम् ॥ शृणाति ॥
(सुबोधिनी)-प्वादेईस्वः॥ प्वादेर्हस्वो भवति चतुर्पु परेषु ॥ ऋसंयोगादित्यकित्त्वाद्गुणः । तस्तरतुः । ऋत इरितीर । वोवि हसे इति दीर्घः। स्तीर्यात् । सीष्टादे