________________
३
दोहा-पाहुड
अप्पा परहं ण मेलियउ , आवागमणु ण भग्गु । तुस कंडंतहुं कालु गउ , तंदुलु हत्थे ण लग्गु ॥१८५।। आत्मा परस्य न मेलितः आगमनगमने न भग्ने । तुषं कंडयतः कालः गतः तंदुला हस्ते न लग्नाः ॥ देहा-देउले सिउ वसइ , तुहं देउलई णिएहि । हासउ महु मणे अत्थि इहु , सिद्ध भिक्ख भमेहि ॥१८६।। देह देवकुले शिवः वसति त्वं देवकुलानि पश्यसि । हास्यं मम मनसि अस्ति ईह सिद्ध भिक्षायै भ्रमसि । वणे देउले तित्थहिं भमहि , आयासो वि णियंतु । अम्मिय विहडिय भेडिया , पसुलोगडा भमंतु ।।१८७।। वने देवकुले तीर्थानि भ्रमसि आकाशं अपि पश्यन् । मातर् विघटिता अजा पशुलोकं भ्रमन् ॥ वे छंडेविण पंथडा , विच्चए जाइ अलक्खु । तहो फल वेयहो कि पि णउ , जइ सो पावइ लक्खु ॥१८८।। द्वे त्यक्त्वा पंथानौ अंतराले गच्छति अलक्ष्यः । तस्य फलं वेत्थ कि अपि नैव यदि सः प्राप्तोति लक्षं ॥ जोइय विसमी जोय-गइ , मणु वारणहं ण जाइ । इंदिय-विसय जि सुक्खडा , तित्थई वलि वलि जाइ ॥१८९।। योगिन् विषमा योग-गतिः मनः वारितुं न याति । इंद्रिय विषयः एव सुखानि तत्र पुनः पुनः याति ॥ बद्धउ तिवणु परिभमइ , मुक्कउ पउ वि ण देइ । दिक्खु ण जोइय करहुलउ , विवरेरउ पउ देइ ॥१९०।। बद्धः त्रिभुवनं परिभ्रमति मुक्तः पदं अपि न ददाति । पश्य ननु योगिन् करभः विपरीतं पदं ददाति ।
