________________
३४८
प्रभावकचरिते त्रिभुवनगिरिखामी श्रीमान्स कर्दमभूपति
स्तदुपसमभूत् शिष्यः श्रीमद्वनेश्वरसंज्ञया । अजनि सुगुरुस्तत्पद्येऽस्मात् प्रभृत्यवनिस्तुतः तदनु विदितो विश्वे गच्छः सराजपदोत्तरः ॥५॥ मुगुरुरजितसिंहस्तत्पदांभोजभानुं
समजनि जनितश्रीभव्यपंकेरुहाणाम् । वचनकरचितानां यस्य देदीप्यमानं
जडगतमपसोढुं दुर्दृशो न क्षमंते ॥६॥ श्रीवर्द्धमानसुगुरुः कर्कोन्नतधामसंगतस्तदनु । मतसंघचारिशरणः समजनलग्नदोषहरः ॥ ७॥ तदाह(द्रि)भूमिरुहयोषतपात्यपश्रीः
श्रीशालिभद्र इति पदं प्रपेदे । धर्मोपदेशजलवाहललैर्यदीयः
प्राप्नोत्तति(तो) जगति कीर्तिलताविताना ॥ ८॥ तदहिसरसीहंसः सूरिः श्रीचंद्र इत्यभूत् । विवेचकः शुचिः सद्गीस्तद्वाचानुपजीविनाम् ॥९॥ अर्थप्रकाशकं शास्त्रचक्षुषाममृतांजनं। प्येतसा संसार साद्व्यायन्मतिः पुत्तोगरंगभृत् ॥१०॥ सूरिश्रीभरतेश्वरस्तदनु च प्रामाणिकग्रामणी
यन्नामस्मृतितोऽप्यघं हरति श्री श्रीधर्मघोषप्रभुः । कल्याणावलिकंदलालिजलदः श्रीसर्वदेवो गुरु
श्चत्वारः किल शीलभद्रसुगुरोः शिप्या नरेंद्रार्चिताः॥ ११ ॥ श्रीपात्रं सजिनेश्वरप्रभुरभूत्संघांबुधौ चंद्रमाः
सूरिश्रीजिनदत्त इत्युदितधीरुन्निद्रविद्याद्युतिः। चारित्रामलशैलनंदनवनं श्रीपद्मदेवप्रभुः श्रीश्रीचंद्रमुनीश्वरस्य जयितः शिष्या अभूवन्नमी ॥ १२ ॥ श्रीसंघरोहणधराधरुरत्तं(ररत्नं)
श्रीपूर्णभद्रगुरुरभ्युदितः पदेस्य । यत्संनिधिस्थितिभृतो भुवि भव्यसार्था
__ वस्तूनि "विषयानि विलोकय(यं)ति ॥१३॥ तत्पद्योदयपर्वतामृतरुचिः प्राणिश्चकोरव्रजम् श्रीचंद्रप्रभसूरिरद्भुतमतिज्योत्स्नानिधानं बभौ ।
