________________
1. 9. 30.]
धम्मज्झयणे उच्चारं पासवणं हरिएमु न करे मुणी । वियडेण वा वि साहट्ट नावमजे कयाइ वि ॥ १९ ॥ परमत्ते अन्नपाणं न भुञ्जज कयाइ वि । परवत्थं अचेलो वि तं विजं परिजाणिया ॥ २०॥ आसन्दी पलियङ्के य निसिजं च गिहन्तरे । संपुच्छणं सरणं वा तं विजं परिजाणिया ॥ २१॥ जसं कित्तिं सिलोगं च जा य वन्दणपूयणा । सव्वलोयांसि जे कामा तं विजं परिजाणिया ॥ २२ ॥ जेणेहं निव्वहे भिक्खू अन्नपाणं तहाविहं । अणुप्पयाणमन्नेसिं तं विजं परिजाणिया ॥ २३ ॥ एवं उदाहु निग्गन्थे महावीरे महामुणी । अणन्तनाणदंसी से धम्मं देसितवं सुयं ॥ २४ ॥ भासमाणो न भासेजा नेव वम्फेज मम्मयं । माइहाणं विवज्जेजा अणुचिन्तिय वियागरे ॥ २५ ॥ तथिमा तइया भासा जं वइत्तागुतप्पई । जं छन्नं तं न वत्तव्वं एसा आणा नियाण्ठिया ॥ २६ ॥ होलावायं सहीवायं गोयावायं च नो वए । तुमं तुमं ति अमणुन्नं सव्वसो तं न वत्तए ॥ २७॥ अकुसीले सया भिक्खू नेव संसग्गिय भए । सुहरूवा तत्थुवस्सग्गा पडिबुज्झेज ते विऊ ॥ २८ ॥ नन्नत्थ अन्तराएणं परगेहे न निसीयए । गामकुमारियं किडं नाइवलं हसे मुणी ॥ २९ ॥ अणुस्सुओ उरालेसु जयमाणो परिच्चए । चरियाए अप्पमत्तो पुट्ठो तत्थ हियासए ॥ ३० ॥
