________________
२८३
_समतामहोदधिः महाकाव्यम्
नवमं पद्मम् ।
सुश्राद्धाभ्यां तु रत्नाजी
मोटाजीभ्यां तपस्तदा । कारितमुपधानाख्यं,
ग्रामे शीलदराह्वये ॥१॥
ताभ्यां पूज्यास्तु विज्ञप्ता,
निश्रादानकृते तदा । पूज्या अप्यददुनिश्रां,
वरदाक्षिण्यशालिनः ॥२॥
आराधकैर्विशिष्टानि,
तत्र सुगतिकाङ्क्षिभिः । कृतान्यष्टोपवासादि
तपांसि सातपूर्वकम् ।।३।।
प्रहृताः किन्तु रोगेण,
श्रीपद्माः शील्दरे पुनः । नाऽचलन्मेरुधीरास्त,
ईषदपि तथापि हि ।।४।।
